Wiedza.
Opanowanie podstawowego słownictwa przyrodniczego (biologicznego, geograficznego, z elementami słownictwa fizycznego i chemicznego).
Wiedza.
Poznanie różnych sposobów prowadzenia obserwacji i orientacji w terenie.
Umiejętności i stosowanie wiedzy w praktyce.
Prowadzenie obserwacji i pomiarów w terenie w tym korzystanie z różnych pomocy: planu, mapy, lupy, kompasu, taśmy mierniczej, lornetki itp.
Umiejętności i stosowanie wiedzy w praktyce.
Wykonywanie obserwacji i doświadczeń zgodnie z instrukcją (słowną, tekstową
i graficzną), właściwe ich dokumentowanie i prezentowanie wyników.
Umiejętności i stosowanie wiedzy w praktyce.
Analizowanie, dokonywanie opisu, porównywanie, klasyfikowanie, korzystanie
z różnych źródeł informacji (np. własnych obserwacji, badań, doświadczeń, tekstów,
map, tabel, fotografii, filmów, technologii informacyjno-komunikacyjnych).
Umiejętności i stosowanie wiedzy w praktyce.
Dostrzeganie zależności występujących między poszczególnymi składnikami środowiska przyrodniczego, jak również między składnikami środowiska a działalnością człowieka.
Kształtowanie postaw – wychowanie.
Uważne obserwowanie zjawisk przyrodniczych, dokładne i skrupulatne
przeprowadzenie doświadczeń, posługiwanie się instrukcją przy wykonywaniu pomiarów i doświadczeń, sporządzanie notatek i opracowywanie wyników.
Kształtowanie postaw – wychowanie.
Doskonalenie umiejętności w zakresie komunikowania się, współpracy i działania oraz pełnienia roli lidera w zespole.
Kształtowanie postaw – wychowanie.
Przyjmowanie postaw współodpowiedzialności za stan środowiska przyrodniczego przez: właściwe zachowania w środowisku przyrodniczym, współodpowiedzialność za stan najbliższej okolicy, działania na rzecz środowiska lokalnego, wrażliwość na piękno natury, a także ładu i estetyki zagospodarowania najbliższej okolicy, świadome działania na rzecz ochrony środowiska przyrodniczego i ochrony przyrody.