STREFA DZIECI

BAZA EDUKACYJNA

Przedszkole

Klasy I-III

Klasy IV-VIII

Ponadpodstawowe

Dorośli

„W klimacie dworskim…”

Oferta Ośrodków, Autor: Małgorzata Kuracińska, Edyta Grzybkowska , Zespół Placówek Kultury w Żmigrodzie
Poziom nauczania
 0/5
Miejsce realizacji zajęć: w sali, w terenie

Zajęcia w żmigrodzkim Zespole Pałacowo-Parkowym dają jedyną w swoim rodzaju możliwość poczucia dawnego klimatu dworskiego. Dzieci i młodzież aktywnie uczestniczą w zwiedzaniu wieży mieszkalno-obronnej, zwanej basztą, jak i całego parku z ruinami zamku. Zajęcia wykorzystują lokalny potencjał kulturalny - uczestnicy poznają żmigrodzkie legendy, a także lokalny potencjał historyczny - poznają tajniki wizytówki Żmigrodu - zabytkowych ruin zamku Hatzfeldtów. Wiedzę zgłębiamy poprzez przybliżenie miejscowych ciekawostek. Zajęcia kończą się wspaniałymi warsztatami rękodzielniczymi. Przebywając w żmigrodzkim parku, nie zabraknie spaceru w pięknych okolicznościach przyrody. Z uwagi na to, że zajęcia odbywają się kilku piętrach wieży, udział osób niepełnosprawnych jest utrudniony.
czas trwania ilość osób koszt dostępność
60-90 min. od 10 do 30 osób 20 zł/osoba stałe
PLIKI ZASOBU
DODATKOWA OFERTA
W ramach rekreacji można skorzystać z organizacji pikniku/grilla.W obsłudze pikniku korzystamy wyłącznie z produktów lokalnych oraz z produktów ze znakiem "Dolina Baryczy poleca". Koszt: 9 zł/os.
MATERIAŁY MULTIMEDIALNE
LINKI ZEWNĘTRZNE
SŁOWA KLUCZOWE
RAPORTY POGŁĘBIONEJ OPINII
Lp. Data odbycia zajęć Nazwa szkoły Imię i nazwisko nauczyciela Przedmiot Przedmiot nauczania  
1 14 listopad 2019r. Zespół Szkół w Krośnicach, Szkoła Podstawowa im. I. Łukasiewicza Dariusz Kaliszczak historia,wos VII- VIII Więcej
2 27 październik 2021r. Szkoła Podstawowa im. Powstańców Wielkopolskich w Bogdaju Elżbieta Bawolska historia, edb IV-VI Więcej
Wrocławska 12
55-140 Żmigród
KONTAKT
  • Przedszkole
  • Wychowanie przedszkolne
    Podstawa programowa
    Cele ogólne:
    Kreowanie, wspólne z wymienionymi podmiotami, sytuacji prowadzących do poznania przez dziecko wartości i norm społecznych, których źródłem jest rodzina, grupa w przedszkolu, inne dorosłe osoby, w tym osoby starsze, oraz rozwijania zachowań wynikających z wartości możliwych do zrozumienia na tym etapie rozwoju.
    Przygotowywanie do rozumienia emocji, uczuć własnych i innych ludzi oraz dbanie o zdrowie psychiczne, realizowane m.in. z wykorzystaniem naturalnych sytuacji, pojawiających się w przedszkolu oraz sytuacji zadaniowych, uwzględniających treści adekwatne do intelektualnych możliwości i oczekiwań rozwojowych dzieci.
    Systematyczne wspieranie rozwoju mechanizmów uczenia się dziecka, prowadzące do osiągnięcia przez nie poziomu umożliwiającego podjęcie nauki w szkole.
    Tworzenie sytuacji edukacyjnych budujących wrażliwość dziecka, w tym wrażliwość estetyczną, w odniesieniu do wielu sfer aktywności człowieka: mowy, zachowania, ruchu, środowiska, ubioru, muzyki, tańca, śpiewu, teatru, plastyki.
    Tworzenie sytuacji sprzyjających rozwojowi nawyków i zachowań prowadzących do samodzielności, dbania o zdrowie, sprawność ruchową i bezpieczeństwo, w tym bezpieczeństwo w ruchu drogowym.
    Tworzenie warunków umożliwiających dzieciom swobodny rozwój, zabawę i odpoczynek w poczuciu bezpieczeństwa.
    Wspieranie aktywności dziecka podnoszącej poziom integracji sensorycznej i umiejętności korzystania z rozwijających się procesów poznawczych.
    Wspieranie samodzielnej dziecięcej eksploracji świata, dobór treści adekwatnych do poziomu rozwoju dziecka, jego możliwości percepcyjnych, wyobrażeń i rozumowania, z poszanowaniem indywidualnych potrzeb i zainteresowań.
    Wspieranie wielokierunkowej aktywności dziecka poprzez organizację warunków sprzyjających nabywaniu doświadczeń w fizycznym, emocjonalnym, społecznym i poznawczym obszarze jego rozwoju.
    Wzmacnianie poczucia wartości, indywidualność, oryginalność dziecka oraz potrzeby tworzenia relacji osobowych i uczestnictwa w grupie.
    Treści nauczania:
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole dostrzega emocjonalną wartość otoczenia przyrodniczego jako źródła satysfakcji estetycznej.
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole przedstawia swoje emocje i uczucia, używając charakterystycznych dla dziecka form wyrazu.
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole rozpoznaje i nazywa podstawowe emocje, próbuje radzić sobie z ich przeżywaniem.
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole rozróżnia emocje i uczucia przyjemne i nieprzyjemne, ma świadomość, że odczuwają i przeżywają je wszyscy ludzie.
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole rozstaje się z rodzicami bez lęku, ma świadomość, że rozstanie takie bywa dłuższe lub krótsze.
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole szanuje emocje swoje i innych osób.
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole wczuwa się w emocje i uczucia osób z najbliższego otoczenia.
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole zauważa, że nie wszystkie przeżywane emocje i uczucia mogą być podstawą do podejmowania natychmiastowego działania, panuje nad nieprzyjemną emocją, np. podczas czekania na własną kolej w zabawie lub innej sytuacji.
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole komunikuje potrzebę ruchu, odpoczynku itp.
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole uczestniczy w zabawach ruchowych, w tym rytmicznych, muzycznych, naśladowczych, z przyborami lub bez nich; wykonuje różne formy ruchu: bieżne, skoczne, z czworakowaniem, rzutne.
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole czyta obrazy, wyodrębnia i nazywa ich elementy, nazywa symbole i znaki znajdujące się w otoczeniu, wyjaśnia ich znaczenie.
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole klasyfikuje przedmioty według: wielkości, kształtu, koloru, przeznaczenia, układa przedmioty w grupy, szeregi, rytmy, odtwarza układy przedmiotów i tworzy własne, nadając im znaczenie, rozróżnia podstawowe figury geometryczne (koło, kwadrat, trójkąt, prostokąt).
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole odpowiada na pytania, opowiada o zdarzeniach z przedszkola, objaśnia kolejność zdarzeń w prostych historyjkach obrazkowych, układa historyjki obrazkowe, recytuje wierszyki, układa i rozwiązuje zagadki.
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole odróżnia elementy świata fikcji od realnej rzeczywistości; byty rzeczywiste od medialnych, byty realistyczne od fikcyjnych.
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole określa kierunki i ustala położenie przedmiotów w stosunku do własnej osoby, a także w stosunku do innych przedmiotów, rozróżnia stronę lewą i prawą.
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole podejmuje samodzielną aktywność poznawczą np. oglądanie książek, zagospodarowywanie przestrzeni własnymi pomysłami konstrukcyjnymi, korzystanie z nowoczesnej technologii itd.
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole posługuje się pojęciami dotyczącymi zjawisk przyrodniczych, np. tęcza, deszcz, burza, opadanie liści z drzew, sezonowa wędrówka ptaków, kwitnienie drzew, zamarzanie wody, dotyczącymi życia zwierząt, roślin, ludzi w środowisku przyrodniczym, korzystania z dóbr przyrody, np. grzybów, owoców, ziół.
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole posługuje się w zabawie i w trakcie wykonywania innych czynności pojęciami dotyczącymi następstwa czasu np. wczoraj, dzisiaj, jutro, rano, wieczorem, w tym nazwami pór roku, nazwami dni tygodnia i miesięcy.
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole rozumie bardzo proste polecenia w języku obcym nowożytnym i reaguje na nie; uczestniczy w zabawach, np. muzycznych, ruchowych, plastycznych, konstrukcyjnych, teatralnych; używa wyrazów i zwrotów mających znaczenie dla danej zabawy lub innych podejmowanych czynności; powtarza rymowanki i proste wierszyki, śpiewa piosenki w grupie; rozumie ogólny sens krótkich historyjek opowiadanych lub czytanych, gdy są wspierane np. obrazkami, rekwizytami, ruchem, mimiką, gestami.
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole wskazuje zawody wykonywane przez rodziców i osoby z najbliższego otoczenia, wyjaśnia, czym zajmuje się osoba wykonująca dany zawód.
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole wykonuje własne eksperymenty graficzne farbą, kredką, ołówkiem, mazakiem itp., tworzy proste i złożone znaki, nadając im znaczenie, odkrywa w nich fragmenty wybranych liter, cyfr, kreśli wybrane litery i cyfry na gładkiej kartce papieru, wyjaśnia sposób powstania wykreślonych, narysowanych lub zapisanych kształtów, przetwarza obraz ruchowy na graficzny i odwrotnie, samodzielnie planuje ruch przed zapisaniem, np. znaku graficznego, litery i innych w przestrzeni sieci kwadratowej lub liniatury, określa kierunki i miejsca na kartce papieru.
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole wymienia nazwę swojego kraju i jego stolicy, rozpoznaje symbole narodowe (godło, flaga, hymn), nazywa wybrane symbole związane z regionami Polski ukryte w podaniach, przysłowiach, legendach, bajkach, np. o smoku wawelskim, orientuje się, że Polska jest jednym z krajów Unii Europejskiej.
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole wyraża ekspresję twórczą podczas czynności konstrukcyjnych i zabawy, zagospodarowuje przestrzeń, nadając znaczenie umieszczonym w niej przedmiotom, określa ich położenie, liczbę, kształt, wielkość, ciężar, porównuje przedmioty w swoim otoczeniu z uwagi na wybraną cechę.
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole wyraża swoje rozumienie świata, zjawisk i rzeczy znajdujących się w bliskim otoczeniu za pomocą języka mówionego, posługuje się językiem polskim w mowie zrozumiałej dla dzieci i osób dorosłych, mówi płynnie, wyraźnie, rytmicznie, poprawnie wypowiada ciche i głośne dźwięki mowy, rozróżnia głoski na początku i końcu w wybranych prostych fonetycznie słowach.
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole wyraża swoje rozumienie świata, zjawisk i rzeczy znajdujących się w bliskim otoczeniu za pomocą komunikatów pozawerbalnych: tańca, intencjonalnego ruchu, gestów, impresji plastycznych, technicznych, teatralnych, mimicznych, konstrukcji i modeli z tworzyw i materiału naturalnego.
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole komunikuje się z dziećmi i osobami dorosłymi, wykorzystując komunikaty werbalne i pozawerbalne, wyraża swoje oczekiwania społeczne wobec innego dziecka, grupy.
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole nazywa i rozpoznaje wartości związane z umiejętnościami i zachowaniami społecznymi, np. szacunek do dzieci i dorosłych, szacunek do ojczyzny, życzliwość okazywana dzieciom i dorosłym – obowiązkowość, przyjaźń, radość.
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole obdarza uwagą inne dzieci i osoby dorosłe.
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole ocenia swoje zachowanie w kontekście podjętych czynności i zadań oraz przyjętych norm grupowych; przyjmuje, respektuje i tworzy zasady zabawy w grupie, współdziała z dziećmi w zabawie, pracach użytecznych, podczas odpoczynku.
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole odczuwa i wyjaśnia swoją przynależność do rodziny, narodu, grupy przedszkolnej, grupy chłopców, grupy dziewczynek oraz innych grup, np. grupy teatralnej, grupy sportowej.
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole przejawia poczucie własnej wartości jako osoby, wyraża szacunek wobec innych osób i przestrzegając tych wartości, nawiązuje relacje rówieśnicze.
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole respektuje prawa i obowiązki swoje oraz innych osób, zwracając uwagę na ich indywidualne potrzeby.
    Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole używa zwrotów grzecznościowych podczas powitania, pożegnania, sytuacji wymagającej przeproszenia i przyjęcia konsekwencji swojego zachowania.
  • Edukacja wczesnoszkolna (I-III)
  • Edukacja wczesnoszkolna
    Podstawa programowa
    Cele ogólne:
    W zakresie emocjonalnego obszaru rozwoju. Uczeń osiąga świadomość przeżywanych emocji i umiejętność panowania nad nimi oraz wyrażania ich w sposób umożliwiający współdziałanie w grupie oraz adaptację w nowej grupie.
    W zakresie emocjonalnego obszaru rozwoju. Uczeń osiąga umiejętność przedstawiania swych emocji i uczuć przy pomocy prostej wypowiedzi ustnej lub pisemnej, różnorodnych artystycznych form wyrazu.
    W zakresie emocjonalnego obszaru rozwoju. Uczeń osiąga umiejętność uświadamiania sobie uczuć przeżywanych przez inne osoby z jednoczesną próbą zrozumienia, dlaczego one występują, a także różnicowania form ich wyrażania w zależności od wieku.
    W zakresie fizycznego obszaru rozwoju. Uczeń osiąga sprawności motoryczne i sensoryczne tworzące umiejętność skutecznego działania i komunikacji.
    W zakresie fizycznego obszaru rozwoju. Uczeń osiąga umiejętność respektowania przepisów gier, zabaw zespołowych i przepisów poruszania się w miejscach publicznych.
    W zakresie fizycznego obszaru rozwoju. Uczeń osiąga umiejętność organizacji bezpiecznych zabaw i gier ruchowych.
    W zakresie poznawczego obszaru rozwoju. Uczeń osiąga potrzebę i umiejętność samodzielnego, refleksyjnego, logicznego, krytycznego i twórczego myślenia.
    W zakresie poznawczego obszaru rozwoju. Uczeń osiąga umiejętność czytania prostych tekstów matematycznych, np. zadań tekstowych, łamigłówek i zagadek, symboli.
    W zakresie poznawczego obszaru rozwoju. Uczeń osiąga umiejętność obserwacji faktów, zjawisk przyrodniczych, społecznych i gospodarczych, wykonywania eksperymentów i doświadczeń, a także umiejętność formułowania wniosków i spostrzeżeń.
    W zakresie poznawczego obszaru rozwoju. Uczeń osiąga umiejętność poprawnego posługiwania się językiem polskim w mowie i piśmie, pozwalającą na samodzielną aktywność, komunikację i efektywną naukę.
    W zakresie poznawczego obszaru rozwoju. Uczeń osiąga umiejętność rozumienia legend, faktów historycznych, tradycji, elementów kultury materialnej i duchowej oraz pojęć i symboli z nimi związanych, takich jak: rodzina, dom, naród, ojczyzna, kraj.
    W zakresie społecznego obszaru rozwoju. Uczeń osiąga świadomość wartości uznanych przez środowisko domowe, szkolne, lokalne i narodowe; potrzebę aktywności społecznej opartej o te wartości.
    W zakresie społecznego obszaru rozwoju. Uczeń osiąga umiejętność obdarzania szacunkiem koleżanek, kolegów i osoby dorosłe, w tym starsze oraz okazywania go za pomocą prostych form wyrazu oraz stosownego zachowania.
    W zakresie społecznego obszaru rozwoju. Uczeń osiąga umiejętność samodzielnej organizacji czasu przeznaczonego na odpoczynek indywidualny i w grupie.
    W zakresie społecznego obszaru rozwoju. Uczeń osiąga umiejętność tworzenia relacji, współdziałania, współpracy oraz samodzielnej organizacji pracy w małych grupach, w tym organizacji pracy przy wykorzystaniu technologii.
    Treści nauczania:
    Uczeń odczytuje podstawowe informacje techniczne i stosuje w działaniu sposoby użytkowania: materiału, narzędzi, urządzenia zgodnie z instrukcją, w tym multimedialną.
    Uczeń wykonuje przedmiot/model/pracę według własnego planu i opracowanego sposobu działania.
    Uczeń rysuje kredką, kredą, ołówkiem, patykiem (płaskim i okrągłym), piórem, węglem, mazakiem.
    Uczeń dba o higienę oraz estetykę własną i otoczenia.
    Uczeń reaguje stosownym zachowaniem w sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa, zdrowia jego lub innej osoby.
    Uczeń ubiera się odpowiednio do stanu pogody, poszukuje informacji na temat pogody, wykorzystując np. internet.
    Uczeń dobiera stosowną formę komunikacji werbalnej i własnego zachowania, wyrażającą empatię i szacunek do rozmówcy.
    Uczeń formułuje pytania dotyczące sytuacji zadaniowych, wypowiedzi ustnych nauczyciela, uczniów lub innych osób z otoczenia.
    Uczeń wypowiada się płynnie, wyraziście, stosując adekwatne do sytuacji techniki języka mówionego: pauzy, zmianę intonacji, tempa i siły głosu.
    Uczeń wypowiada się w formie uporządkowanej i rozwiniętej na tematy związane z przeżyciami, zadaniem, sytuacjami szkolnymi, lekturą czy wydarzeniem kulturalnym.
    Uczeń ocenia projekty/prace, wykorzystując poznane i zaakceptowane wartości: systematyczność działania, pracowitość, konsekwencja, gospodarność, oszczędność, umiar w odniesieniu do korzystania z czasu, materiałów, narzędzi i urządzeń.
    Uczeń planuje i realizuje własne projekty/prace; realizując te projekty/prace współdziała w grupie.
    Uczeń dostrzega, że lepiej poznaje siebie, bardziej się rozwija i czerpie szczęście w relacji z innymi osobami niż w samotności.
    Uczeń ma świadomość, że każdej osobie ludzkiej, także jemu, należy się szacunek, że szacunkiem należy obdarzać także wspólnoty osób – rodzinę, klasę, naród (ojczyznę), w tym wspólnotę religijną – a także symbole tych wspólnot.
    Uczeń chroni przyrodę, wskazuje wybrane miejsca ochrony przyrody oraz parki narodowe, pomniki przyrody w najbliższym otoczeniu – miejscowości, regionie.
    Uczeń organizuje zespołową zabawę lub grę ruchową z wykorzystaniem przyboru lub bez.
    Uczeń respektuje przepisy, reguły zabaw i gier ruchowych, przepisy ruchu drogowego w odniesieniu do pieszych, rowerzystów, rolkarzy, biegaczy i innych osób, których poruszanie się w miejscu publicznym może stwarzać zagrożenie bezpieczeństwa.
    Uczeń wykorzystuje nabyte umiejętności do rozwiązywania problemów i eksploracji świata, dbając o własny rozwój i tworząc indywidualne strategie uczenia się.
    Uczeń słucha i czeka na swoją kolej, panuje nad chęcią nagłego wypowiadania się, szczególnie w momencie wskazywania tej potrzeby przez drugą osobę.
    Uczeń słucha uważnie wypowiedzi osób podczas uroczystości, koncertów, przedstawień, świąt narodowych i innych zdarzeń kulturalnych; przejawia zachowanie adekwatne do sytuacji; słucha tekstów interpretowanych artystycznie, szuka własnych wzorców poprawnej artykulacji i interpretacji słownej w języku ojczystym.
    Uczeń słucha z uwagą lektur i innych tekstów czytanych przez nauczyciela, uczniów i inne osoby.
    Uczeń słucha z uwagą wypowiedzi nauczyciela, innych osób z otoczenia, w różnych sytuacjach życiowych, wymagających komunikacji i wzajemnego zrozumienia; okazuje szacunek wypowiadającej się osobie.
    Uczeń wykonuje zadanie według usłyszanej instrukcji; zadaje pytania w sytuacji braku rozumienia lub braku pewności zrozumienia słuchanej wypowiedzi.
    Uczeń przestrzega zasad obowiązujących we wspólnocie osób, której jest członkiem.
    Uczeń szanuje godność każdej osoby ludzkiej oraz swoją, wyraża swoim komunikatem werbalnym i niewerbalnym.
    Uczeń dostosowuje strój do rodzaju pogody i pory roku w trakcie zajęć ruchowych odpowiednio na świeżym powietrzu i w pomieszczeniu.
    Uczeń utrzymuje w czystości ręce i całe ciało, przebiera się przed zajęciami ruchowymi i po ich zakończeniu; wykonuje te czynności samodzielnie i w stosownym momencie.
    Jedzenie.
    Moje miejsce zamieszkania (mój dom, moja miejscowość).
    Moje samopoczucie.
    Mój czas wolny i wakacje.
    Mój dzień, moje zabawy.
    Przyroda wokół mnie.
    Sklep.
    Świat baśni i wyobraźni.
    W standardowej odmianie języka reaguje na polecenia.
    W standardowej odmianie języka rozumie sens krótkich wypowiedzi, opowiadań, bajek i historyjek oraz prostych piosenek i wierszyków, szczególnie gdy są wspierane np. obrazkami, rekwizytami, ruchem, mimiką, gestami, dodatkowymi dźwiękami.
    W standardowej odmianie języka znajduje w wypowiedzi określone informacje.
    Rozumie ogólny sens tekstu, szczególnie gdy jest wspierany obrazem lub dźwiękiem.
    Uczeń nazywa w języku obcym nowożytnym np. osoby, zwierzęta, przedmioty, czynności – z najbliższego otoczenia oraz przedstawione w materiałach wizualnych i audiowizualnych.
    Uczeń współpracuje z rówieśnikami w trakcie nauki.
    Uczeń reaguje werbalnie i niewerbalnie na polecenia.
    Uczeń stosuje podstawowe zwroty grzecznościowe (np. wita się i żegna, dziękuje, prosi, przeprasza).
    Uczeń zadaje pytania i udziela odpowiedzi w ramach wyuczonych zwrotów.
    Uczeń powtarza wyrazy i proste zdania.
    Uczeń używa poznanych wyrazów i zwrotów podczas zabawy.
  • Klasy (IV-VI)
  • Etyka
    Podstawa programowa
    Cele ogólne:
    Treści nauczania:
    Godzina wychowawcza
    Podstawa programowa
    Cele ogólne:
    Treści nauczania:
    Historia
    Podstawa programowa
    Cele ogólne:
    Chronologia historyczna. Odróżnianie przeszłości, teraźniejszości i przyszłości.
    Chronologia historyczna. Obliczanie upływu czasu między wydarzeniami historycznymi.
    Chronologia historyczna. Umieszczanie procesów, zjawisk i faktów historycznych w czasie oraz porządkowanie ich i ustalanie związków przyczynowo- skutkowych.
    Chronologia historyczna. Dostrzeganie zmiany w życiu politycznym i społecznym oraz ciągłości w rozwoju kulturowym.
    Analiza i interpretacja historyczna. Rozróżnianie w narracji historycznej warstwy informacyjnej, wyjaśniającej i oceniającej.
    Analiza i interpretacja historyczna. Dostrzeganie potrzeby poznawania przeszłości dla rozumienia procesów zachodzących we współczesności.
    Tworzenie narracji historycznej. Posługiwanie się pojęciami historycznymi i wyjaśnianie ich znaczenia.
    Tworzenie narracji historycznej. Przedstawianie argumentów uzasadniających własne stanowisko w odniesieniu do procesów i postaci historycznych.
    Treści nauczania:
    Uczeń poznaje historię i tradycje swojej okolicy i ludzi dla niej szczególnie zasłużonych; zna lokalne zabytki i opisuje ich dzieje.
    Uczeń odróżnia historię od dziejów legendarnych.
    Uczeń wyjaśnia rolę Kościoła (w tym zakonów) w dziedzinie nauki, architektury, sztuki i życia codziennego.
    Uczeń opisuje przemiany społeczne i gospodarcze, z uwzględnieniem ruchu osadniczego.
    Uczeń opisuje rozwój terytorialny państwa polskiego w XIV i XV wieku.
    Uczeń charakteryzuje zmiany polityczne w Europie w okresie napoleońskim i przemiany społeczno-gospodarcze.
    Uczeń opisuje kulturowe i cywilizacyjne następstwa wojny.
    Uczeń przedstawia proces wykuwania granic: wersalskie decyzje a fenomen Powstania Wielkopolskiego i powstań śląskich (zachód) – federacyjny dylemat a inkorporacyjny rezultat (wschód).
    Uczeń charakteryzuje położenie międzynarodowe Polski w przededniu wybuchu II wojny światowej.
    Uczeń przedstawia oraz sytuuje w czasie i przestrzeni przełomowe wydarzenia II wojny światowej (polityczne i militarne).
    Uczeń przedstawia bezpośrednie skutki II wojny światowej, w tym problem zmiany granic i przesiedleń ludności.
    Język polski
    Podstawa programowa
    Cele ogólne:
    Kształcenie literackie i kulturowe. Wyrabianie i rozwijanie zdolności rozumienia utworów literackich oraz innych tekstów kultury.
    Kształcenie literackie i kulturowe. Rozwijanie zdolności dostrzegania wartości: prawdy, dobra, piękna, szacunku dla człowieka i kierowania się tymi wartościami.
    Kształcenie literackie i kulturowe. Kształcenie postawy szacunku dla przeszłości i tradycji literackiej jako podstawy tożsamości narodowej.
    Kształcenie literackie i kulturowe. Rozwijanie zainteresowania kulturą w środowisku lokalnym i potrzeby uczestnictwa w wydarzeniach kulturalnych.
    Kształcenie językowe. Rozwijanie rozumienia twórczego i sprawczego charakteru działań językowych oraz formowanie odpowiedzialności za własne zachowania językowe.
    Kształcenie językowe. Kształcenie umiejętności porozumiewania się (słuchania, czytania, mówienia i pisania) w różnych sytuacjach oficjalnych i nieoficjalnych, w tym także z osobami doświadczającymi trudności w komunikowaniu się.
    Tworzenie wypowiedzi. Usprawnianie czynności fonacyjnych, artykulacyjnych i prozodycznych uczniów.
    Samokształcenie. Rozwijanie szacunku dla wiedzy, wyrabianie pasji poznawania świata i zachęcanie do praktycznego zastosowania zdobytych wiadomości.
    Treści nauczania:
    Komunikacja językowa i kultura języka. Uczeń identyfikuje tekst jako komunikat; rozróżnia typy komunikatu: informacyjny, literacki, reklamowy, ikoniczny.
    Komunikacja językowa i kultura języka. Uczeń identyfikuje nadawcę i odbiorcę wypowiedzi.
    Komunikacja językowa i kultura języka. Uczeń określa sytuację komunikacyjną i rozumie jej wpływ na kształt wypowiedzi.
    Komunikacja językowa i kultura języka. Uczeń rozpoznaje znaczenie niewerbalnych środków komunikacji (np. gest, mimika, postawa ciała).
    Komunikacja językowa i kultura języka. Uczeń rozumie, na czym polega etykieta językowa i stosuje jej zasady.
    Komunikacja językowa i kultura języka. Uczeń stosuje intonację poprawną ze względu na cel wypowiedzi.
    Czytanie utworów literackich. Uczeń opowiada o wydarzeniach fabuły oraz ustala kolejność zdarzeń i rozumie ich wzajemną zależność.
    Czytanie utworów literackich. Uczeń rozpoznaje czytany utwór jako baśń, legendę, bajkę, hymn, przypowieść, mit, opowiadanie, nowelę, dziennik, pamiętnik lub powieść oraz wskazuje jego cechy gatunkowe; rozpoznaje odmiany powieści i opowiadania, np. obyczajowe, przygodowe, detektywistyczne, fantastycznonaukowe, fantasy.
    Czytanie utworów literackich. Uczeń rozpoznaje fikcję literacką; rozróżnia i wyjaśnia elementy realistyczne i fantastyczne w utworach, ze szczególnym uwzględnieniem ich w prozie realistycznej, fantastycznonaukowej lub utworach fantasy.
    Czytanie utworów literackich. Uczeń wykorzystuje w interpretacji tekstów doświadczenia własne oraz elementy wiedzy o kulturze.
    Czytanie utworów literackich. Uczeń wyraża własny sąd o postaciach i zdarzeniach.
    Uczeń korzysta z informacji zawartych w różnych źródłach, gromadzi wiadomości, selekcjonuje informacje.
    Uczeń poznaje życie kulturalne swojego regionu.
    Uczeń rozwija umiejętność krytycznej oceny pozyskanych informacji.
    Elementy retoryki. Uczeń dokonuje selekcji informacji.
    Mówienie i pisanie. Uczeń opowiada o przeczytanym tekście.
    Mówienie i pisanie. Uczeń wykorzystuje wiedzę o języku w tworzonych wypowiedziach.
    Przyroda (Klasa (IV))
    Podstawa programowa
    Cele ogólne:
    Wiedza. Opanowanie podstawowego słownictwa przyrodniczego (biologicznego, geograficznego, z elementami słownictwa fizycznego i chemicznego).
    Wiedza. Poznanie różnych sposobów prowadzenia obserwacji i orientacji w terenie.
    Wiedza. Poznanie przyrodniczych i antropogenicznych składników środowiska, rozumienie prostych zależności między tymi składnikami.
    Umiejętności i stosowanie wiedzy w praktyce. Analizowanie, dokonywanie opisu, porównywanie, klasyfikowanie, korzystanie z różnych źródeł informacji (np. własnych obserwacji, badań, doświadczeń, tekstów, map, tabel, fotografii, filmów, technologii informacyjno-komunikacyjnych).
    Umiejętności i stosowanie wiedzy w praktyce. Stosowanie zasad dbałości o własne zdrowie, w tym zapobieganie chorobom.
    Kształtowanie postaw – wychowanie. Właściwe reagowanie na niebezpieczeństwa zagrażające życiu i zdrowiu.
    Kształtowanie postaw – wychowanie. Doskonalenie umiejętności w zakresie komunikowania się, współpracy i działania oraz pełnienia roli lidera w zespole.
    Kształtowanie postaw – wychowanie. Przyjmowanie postaw współodpowiedzialności za stan środowiska przyrodniczego przez: właściwe zachowania w środowisku przyrodniczym, współodpowiedzialność za stan najbliższej okolicy, działania na rzecz środowiska lokalnego, wrażliwość na piękno natury, a także ładu i estetyki zagospodarowania najbliższej okolicy, świadome działania na rzecz ochrony środowiska przyrodniczego i ochrony przyrody.
    Treści nauczania:
    Uczeń stosuje zasady bezpieczeństwa podczas obserwacji i doświadczeń przyrodniczych.
    Uczeń proponuje rodzaje wypoczynku i określa zasady bezpieczeństwa z nimi związane.
    Uczeń opisuje zasady zdrowego stylu życia (w tym zdrowego odżywiania się).
    Uczeń rozpoznaje składniki przyrody ożywionej i nieożywionej w najbliższej okolicy szkoły.
    Uczeń rozpoznaje główne formy ukształtowania powierzchni w najbliższej okolicy szkoły i miejsca zamieszkania.
    Uczeń rozróżnia wody stojące i płynące, podaje ich nazwy oraz wskazuje naturalne i sztuczne zbiorniki wodne.
    Uczeń wskazuje w terenie składniki środowiska antropogenicznego w najbliższej okolicy.
    Uczeń określa zależności między składnikami środowiska przyrodniczego i antropogenicznego.
    Uczeń charakteryzuje współczesny krajobraz najbliższej okolicy.
    Uczeń opisuje dawny krajobraz najbliższej okolicy, np. na podstawie opowiadań rodzinnych, starych fotografii.
    Uczeń wyjaśnia pochodzenie nazwy własnej miejscowości.
    Uczeń wskazuje miejsca występowania obszarów chronionych, pomników przyrody, obiektów zabytkowych w najbliższej okolicy, uzasadnia potrzebę ich ochrony.
    Uczeń ocenia krajobraz pod względem jego piękna oraz dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego „małej ojczyzny”.
  • Klasy (VII-VIII)
  • Biologia
    Podstawa programowa
    Cele ogólne:
    Znajomość różnorodności biologicznej oraz podstawowych zjawisk i procesów biologicznych. Uczeń opisuje, porządkuje i rozpoznaje organizmy.
    Posługiwanie się informacjami pochodzącymi z analizy materiałów źródłowych. Uczeń posługuje się podstawową terminologią biologiczną.
    Postawa wobec przyrody i środowiska. Uczeń uzasadnia konieczność ochrony przyrody.
    Postawa wobec przyrody i środowiska. Uczeń prezentuje postawę szacunku wobec siebie i wszystkich istot żywych.
    Treści nauczania:
    Klasyfikacja organizmów. Uczeń rozpoznaje organizmy z najbliższego otoczenia, posługując się prostym kluczem do ich oznaczania.
    Różnorodność i jedność roślin. Rośliny nagonasienne. Uczeń rozpoznaje przedstawicieli rodzimych drzew nagonasiennych.
    Różnorodność i jedność roślin. Rośliny okrytonasienne. Uczeń rozpoznaje przedstawicieli rodzimych drzew liściastych.
    Uczeń wskazuje żywe i nieożywione elementy ekosystemu oraz wykazuje, że są one powiązane różnorodnymi zależnościami.
    Uczeń analizuje wpływ człowieka na różnorodność biologiczną.
    Uczeń uzasadnia konieczność ochrony różnorodności biologicznej.
    Uczeń przedstawia formy ochrony przyrody w Polsce oraz uzasadnia konieczność ich stosowania dla zachowania gatunków i ekosystemów.
    Etyka
    Podstawa programowa
    Cele ogólne:
    Treści nauczania:
    Geografia
    Podstawa programowa
    Cele ogólne:
    Wiedza geograficzna. Opanowanie podstawowego słownictwa geograficznego w celu opisywania oraz wyjaśniania występujących w środowisku geograficznym zjawisk i zachodzących w nim procesów.
    Wiedza geograficzna. Poznanie głównych cech środowiska geograficznego Polski, własnego regionu oraz najbliższego otoczenia – „małej ojczyzny”, a także wybranych krajów i regionów Europy oraz świata.
    Wiedza geograficzna. Rozumienie zróżnicowania przyrodniczego, społeczno-gospodarczego i kulturowego świata.
    Wiedza geograficzna. Integrowanie wiedzy przyrodniczej z wiedzą społeczno-ekonomiczną i humanistyczną.
    Umiejętności i stosowanie wiedzy w praktyce. Stawianie pytań, formułowanie hipotez oraz proponowanie rozwiązań problemów dotyczących środowiska geograficznego.
    Umiejętności i stosowanie wiedzy w praktyce. Podejmowanie konstruktywnej współpracy i rozwijanie umiejętności komunikowania się z innymi.
    Umiejętności i stosowanie wiedzy w praktyce. Wykorzystywanie zdobytej wiedzy i umiejętności geograficznych w życiu codziennym.
    Kształtowanie postaw. Rozpoznawanie swoich predyspozycji i talentów oraz rozwijanie pasji i zainteresowań geograficznych.
    Kształtowanie postaw. Przyjmowanie postawy szacunku do środowiska przyrodniczego i kulturowego oraz rozumienie potrzeby racjonalnego w nim gospodarowania.
    Kształtowanie postaw. Rozwijanie w sobie poczucia tożsamości oraz wykazywanie postawy patriotycznej, wspólnotowej i obywatelskiej.
    Kształtowanie postaw. Kształtowanie poczucia dumy z piękna ojczystej przyrody i dorobku narodu.
    Kształtowanie postaw. Kształtowanie pozytywnych – emocjonalnych i duchowych – więzi z najbliższym otoczeniem, krajem ojczystym, a także z całą planetą Ziemią.
    Kształtowanie postaw. Rozwijanie postawy współodpowiedzialności za stan środowiska geograficznego, kształtowanie ładu przestrzennego oraz przyszłego rozwoju społeczno-kulturowego i gospodarczego „małej ojczyzny”, własnego regionu i Polski.
    Kształtowanie postaw. Rozwijanie postawy współodpowiedzialności za stan środowiska geograficznego, kształtowanie ładu przestrzennego oraz przyszłego rozwoju społeczno-kulturowego i gospodarczego „małej ojczyzny”, własnego regionu i Polski.
    Kształtowanie postaw. Przełamywanie stereotypów i kształtowanie postawy szacunku, zrozumienia, akceptacji i poszanowania innych kultur przy jednoczesnym zachowaniu poczucia wartości dziedzictwa kulturowego własnego narodu i własnej tożsamości
    Treści nauczania:
    Uczeń czyta treść mapy Polski czyta treść mapy lub planu najbliższego otoczenia szkoły, odnosząc je do elementów środowiska geograficznego obserwowanych w terenie.
    Uczeń dokonuje oceny krajobrazu najbliższego otoczenia szkoły pod względem jego piękna oraz ładu i estetyki zagospodarowania podczas zajęć realizowanych w terenie oraz proponuje zmiany w jego zagospodarowaniu.
    Uczeń przyjmuje postawę szacunku wobec środowiska przyrodniczego i kulturowego Polski.
    Uczeń określa położenie fizycznogeograficzne i polityczne Polski, wskazuje na mapie przebieg jej granic (w tym morskich wód wewnętrznych).
    Uczeń podaje nazwy województw i ich stolic oraz wskazuje je na mapie.
    Uczeń rozróżnia rodzaje lasów w Polsce (na podstawie filmu, ilustracji lub w terenie) oraz wyjaśnia zróżnicowanie przestrzenne wskaźnika lesistości Polski.
    Uczeń wymienia formy ochrony przyrody w Polsce, wskazuje na mapie parki narodowe oraz podaje przykłady rezerwatów przyrody, parków krajobrazowych i pomników przyrody występujących na obszarze własnego regionu.
    Uczeń podaje argumenty za koniecznością zachowania walorów dziedzictwa przyrodniczego.
    Uczeń przyjmuje postawę współodpowiedzialności za stan środowiska przyrodniczego Polski.
    Uczeń jest świadomy tego, że może mieć w przyszłości wpływ na rozwój społeczno-gospodarczy i kulturowy Polski.
    Uczeń wskazuje położenie swojego regionu geograficznego na mapie Polski.
    Uczeń charakteryzuje środowisko przyrodnicze regionu oraz określa jego główne cechy na podstawie map tematycznych.
    Uczeń prezentuje główne cechy struktury demograficznej ludności i gospodarki regionu na podstawie wyszukanych danych statystycznych i map tematycznych.
    Uczeń wykazuje zależności między elementami środowiska geograficznego na podstawie obserwacji terenowych przeprowadzonych w wybranym miejscu własnego regionu.
    Uczeń dyskutuje na temat form współpracy między własnym regionem a partnerskimi regionami zagranicznymi.
    Uczeń określa obszar utożsamiany z własną „małą ojczyzną” jako symboliczną przestrzenią w wymiarze lokalnym (np. gmina–miasto, wieś, dzielnica dużego miasta lub układ lokalny o nieokreślonych granicach administracyjnych).
    Uczeń rozpoznaje w terenie główne obiekty charakterystyczne i decydujące o atrakcyjności „małej ojczyzny”.
    Uczeń identyfikuje się z „małą ojczyzną” i czuje się współodpowiedzialny za kształtowanie ładu przestrzennego i jej rozwój.
    Godzina wychowawcza - wybierz z dodatkowym przedmiotem nauczania powiązanym z tematem lekcji
    Podstawa programowa
    Cele ogólne:
    Treści nauczania:
    Historia
    Podstawa programowa
    Cele ogólne:
    Chronologia historyczna. Odróżnianie przeszłości, teraźniejszości i przyszłości.
    Chronologia historyczna. Obliczanie upływu czasu między wydarzeniami historycznymi.
    Chronologia historyczna. Umieszczanie procesów, zjawisk i faktów historycznych w czasie oraz porządkowanie ich i ustalanie związków przyczynowo- skutkowych.
    Chronologia historyczna. Dostrzeganie zmiany w życiu politycznym i społecznym oraz ciągłości w rozwoju kulturowym.
    Analiza i interpretacja historyczna. Rozróżnianie w narracji historycznej warstwy informacyjnej, wyjaśniającej i oceniającej.
    Analiza i interpretacja historyczna. Dostrzeganie potrzeby poznawania przeszłości dla rozumienia procesów zachodzących we współczesności.
    Tworzenie narracji historycznej. Posługiwanie się pojęciami historycznymi i wyjaśnianie ich znaczenia.
    Tworzenie narracji historycznej. Przedstawianie argumentów uzasadniających własne stanowisko w odniesieniu do procesów i postaci historycznych.
    Treści nauczania:
    Uczeń poznaje historię i tradycje swojej okolicy i ludzi dla niej szczególnie zasłużonych; zna lokalne zabytki i opisuje ich dzieje.
    Uczeń wyjaśnia rolę Kościoła (w tym zakonów) w dziedzinie nauki, architektury, sztuki i życia codziennego.
    Uczeń opisuje przemiany społeczne i gospodarcze, z uwzględnieniem ruchu osadniczego.
    Uczeń opisuje rozwój terytorialny państwa polskiego w XIV i XV wieku.
    Uczeń charakteryzuje zmiany polityczne w Europie w okresie napoleońskim i przemiany społeczno-gospodarcze.
    Uczeń opisuje kulturowe i cywilizacyjne następstwa wojny.
    Uczeń przedstawia proces wykuwania granic: wersalskie decyzje a fenomen Powstania Wielkopolskiego i powstań śląskich (zachód) – federacyjny dylemat a inkorporacyjny rezultat (wschód).
    Uczeń charakteryzuje położenie międzynarodowe Polski w przededniu wybuchu II wojny światowej.
    Uczeń przedstawia oraz sytuuje w czasie i przestrzeni przełomowe wydarzenia II wojny światowej (polityczne i militarne).
    Uczeń przedstawia bezpośrednie skutki II wojny światowej, w tym problem zmiany granic i przesiedleń ludności.
    Język polski
    Podstawa programowa
    Cele ogólne:
    Kształcenie literackie i kulturowe. Wyrabianie i rozwijanie zdolności rozumienia utworów literackich oraz innych tekstów kultury.
    Kształcenie literackie i kulturowe. Rozwijanie zdolności dostrzegania wartości: prawdy, dobra, piękna, szacunku dla człowieka i kierowania się tymi wartościami.
    Kształcenie literackie i kulturowe. Kształcenie postawy szacunku dla przeszłości i tradycji literackiej jako podstawy tożsamości narodowej.
    Kształcenie literackie i kulturowe. Rozwijanie zainteresowania kulturą w środowisku lokalnym i potrzeby uczestnictwa w wydarzeniach kulturalnych.
    Kształcenie językowe. Rozwijanie rozumienia twórczego i sprawczego charakteru działań językowych oraz formowanie odpowiedzialności za własne zachowania językowe.
    Kształcenie językowe. Kształcenie umiejętności porozumiewania się (słuchania, czytania, mówienia i pisania) w różnych sytuacjach oficjalnych i nieoficjalnych, w tym także z osobami doświadczającymi trudności w komunikowaniu się.
    Tworzenie wypowiedzi. Usprawnianie czynności fonacyjnych, artykulacyjnych i prozodycznych uczniów.
    Samokształcenie. Rozwijanie szacunku dla wiedzy, wyrabianie pasji poznawania świata i zachęcanie do praktycznego zastosowania zdobytych wiadomości.
    Treści nauczania:
    Komunikacja językowa i kultura języka. Uczeń rozumie, na czym polega grzeczność językowa i stosuje ją w wypowiedziach.
    Zróżnicowanie języka. Uczeń dostrzega zróżnicowanie słownictwa, w tym rozpoznaje słownictwo ogólnonarodowe i słownictwo o ograniczonym zasięgu (np. terminy naukowe, archaizmy, kolokwializmy), rozpoznaje wyrazy rodzime i zapożyczone, zna typy skrótów i skrótowców – określa ich funkcje w tekście.
    Zróżnicowanie języka. Uczeń rozpoznaje nazwy osobowe i miejscowe, rodzaje nazw miejscowych, używa poprawnych form gramatycznych imion, nazwisk, nazw miejscowych i nazw mieszkańców.
    Czytanie utworów literackich. Uczeń określa w poznawanych tekstach problematykę egzystencjalną i poddaje ją refleksji.
    Czytanie utworów literackich. Uczeń wykorzystuje w interpretacji tekstów literackich elementy wiedzy o historii i kulturze.
    Czytanie utworów literackich. Uczeń wykorzystuje w interpretacji utworów literackich odwołania do wartości uniwersalnych związane z postawami społecznymi, narodowymi, religijnymi, etycznymi i dokonuje ich hierarchizacji.
    Czytanie utworów literackich. Uczeń wykorzystuje w interpretacji utworów literackich potrzebne konteksty, np. biograficzny, historyczny, historycznoliteracki, kulturowy, filozoficzny, społeczny.
    Odbiór tekstów kultury. Uczeń interpretuje dzieła sztuki (obraz, grafika, rzeźba, fotografia).
    Uczeń pogłębia swoją wiedzę przedmiotową i uczestniczy w wykładach publicznych, konkursach itp.
    Uczeń rozwija swoje uzdolnienia i zainteresowania.
    Uczeń rozwija umiejętność krytycznego myślenia i formułowania opinii.
    Uczeń rzetelnie, z poszanowaniem praw autorskich, korzysta z informacji.
    Uczeń uczestniczy w życiu kulturalnym w swoim regionie.
    Elementy retoryki. Uczeń funkcjonalnie wykorzystuje środki retoryczne oraz rozumie ich oddziaływanie na odbiorcę.
    Elementy retoryki. Uczeń zgadza się z cudzymi poglądami lub polemizuje z nimi, rzeczowo uzasadniając własne zdanie.
    Mówienie i pisanie. Uczeń formułuje pytania do tekstu.
  • Szkoła średnia
  • Biologia
    Podstawa programowa
    Cele ogólne:
    Postawa wobec przyrody i środowiska.
    Uczeń rozumie znaczenie i konieczność ochrony przyrody; prezentuje postawę szacunku wobec siebie i wszystkich istot żywych; opisuje postawę i zachowanie człowieka odpowiedzialnie korzystającego z dóbr przyrody.
    Poszukiwanie, wykorzystanie i tworzenie informacji.
    Uczeń odbiera, analizuje i ocenia informacje pochodzące z różnych źródeł, ze szczególnym uwzględnieniem prasy, mediów i Internetu.
    Treści nauczania:
    Uczeń przedstawia podstawowe motywy ochrony przyrody (egzystencjalne, ekonomiczne, etyczne i estetyczne)
    Uczeń uzasadnia konieczność międzynarodowej współpracy w celu zapobiegania zagrożeniom przyrody, podaje przykłady takiej współpracy (np. CITES, "Natura 2000", Agenda 21)
    Etyka
    Podstawa programowa
    Cele ogólne:
    Etyka - zagadnienia związane z Doliną Baryczy
    Treści nauczania:
    Geografia
    Podstawa programowa
    Cele ogólne:
    Rozumienie relacji człowiek-przyroda-społeczeństwo w skali globalnej i regionalnej
    Wykorzystanie różnych źródeł informacji do analizy i prezentowania współczesnych problemów przyrodniczych, gospodarczych, społecznych, kulturowych i politycznych.
    Treści nauczania:
    Uczeń formułuje problemy wynikające z eksploatowania zasobów odnawialnych i nieodnawialnych; potrafi przewidzieć przyrodnicze i pozaprzyrodnicze przyczyny i skutki zakłóceń równowagi ekologicznej;
    Uczeń opisuje zmiany w funkcji obszarów wiejskich na wybranych przykładach (np. w Unii Europejskiej, w regionach turystycznych w państwach rozwijających się); potrafi wyjaśnić szansę i zagrożenia dla środowiska przyrodniczego i mieszkańców poszczególnych regionów, wynikające z procesów przemian zachodzących na terenach wiejskich;
    Godzina wychowawcza - wybierz z dodatkowym przedmiotem nauczania powiązanym z tematem lekcji
    Podstawa programowa
    Cele ogólne:
    Treści nauczania:
    Historia
    Podstawa programowa
    Cele ogólne:
    Analiza i interpretacja historyczna
    Uczeń analizuje wydarzenia, zjawiska i procesy historyczne w kontekście epoki i dostrzega zależności pomiędzy różnymi dziedzinami życia społecznego; rozpoznaje rodzaje źródeł; ocenia przydatność źródła do wyjaśnienia problemu historycznego; dostrzega wielość perspektyw badawczych oraz wielorakie interpretacje historii i ich przyczyny.
    Tworzenie narracji historycznej
    Uczeń tworzy narrację historyczną w ujęciu przekrojowym tub problemowym; dostrzega problem i buduje argumentację, uwzględniając różne aspekty procesu historycznego; dokonuje selekcji i hierarchizacji oraz integruje pozyskane informacje z różnych źródeł wiedzy.
    Treści nauczania:
    Uczeń charakteryzuje i ocenia postanowienia traktatu wersalskiego wobec Polski
    Uczeń opisuje odrodzenie państwa polskiego oraz jego granice i sąsiadów;
    Uczeń analizuje zmiany terytorialne, straty ludnościowe, kulturowe i materialne Polski będące następstwem II wojny światowej.
    Uczeń porównuje cele i metody polityki niemieckiej i radzieckiej w okupowanej Polsce
    Język polski
    Podstawa programowa
    Cele ogólne:
    Analiza i interpretacja tekstów kultury.
    Uczeń stosuje w analizie podstawowe pojęcia z zakresu poetyki; w interpretacji tekstu wykorzystuje wiedzę o kontekstach, w jakich może być on odczytywany; poznaje niezbędne dla lektury fakty z historii literatury i innych dziedzin humanistyki; odczytuje rozmaite sensy dzieła; dokonuje interpretacji porównawczej.
    Tworzenie wypowiedzi.
    Uczeń buduje wypowiedzi o wyższym stopniu złożoności; stosuje w nich podstawowe zasady logiki i retoryki; ma świadomość własnej kompetencji językowej
    Treści nauczania:
    Uczeń operuje słownictwem z określonych kręgów tematycznych (na tym etapie rozwijanym i koncentrującym się przede wszystkim wokół tematów: Polska, Europa, świat - współczesność i przeszłość; kultura, cywilizacja, polityka)
    Uczeń publicznie wygłasza przygotowaną przez siebie wypowiedź, dbając o dźwiękową wyrazistość przekazu (w tym także tempo mowy i donośność głosu)
    Przedmioty uzupełniające - zajęcia artystyczne, historia i społeczeństwo, ekonomia w praktyce, przyroda
    Podstawa programowa
    Cele ogólne:
    Historia i społeczeństwo
    Przyroda
    Treści nauczania:
    Wiedza o kulturze
    Podstawa programowa
    Cele ogólne:
    Analiza i interpretacja tekstów kultury.
    Uczeń posługuje się pojęciem kultury rozumianej jako całokształt ludzkiej działalności; analizuje i interpretuje teksty kultury - potoczne praktyki kultury, a także dzieła sztuki.
    Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich informacji.
    Uczeń odbiera teksty kultury i wykorzystuje informacje w nich zawarte, z uwzględnieniem specyfiki medium, w którym są przekazywane.
    Treści nauczania:
    Uczeń wymienia różne formy mediów kultury (słowo mówione, pismo, książka, obraz malarski, fotografia, film, program telewizyjny, spektakl teatralny) oraz użycia (nowe media, media masowe, media interaktywne, multimedia);
    Uczeń lokuje wytwory kultury (zachowania, zwyczaje, normy moralne, wytwory materialne, dzieła sztuki) w kontekście grup społecznych, w których są tworzone i odbierane (rodzina, rówieśnicy, społeczność lokalna, naród)
    Uczeń określa swoje zainteresowania, potrzeby i preferencje kulturalne oraz uzasadnia je w dyskusji; - dba o ład i estetykę otoczenia, otacza opieką elementy dziedzictwa kulturowego
  • Oferta dla dorosłych
OPINIE I KOMENTARZE  

» Zgłoś uwagi
CMS, internetART
Nasz serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich zapis lub wykorzystanie. Więcej informacji można znaleźć w Polityce prywatności.
Akceptuję
zamknij