Koźlarz babka

KOŹLARZ BABKA (Leccinum scabrum)

Bardzo smaczny grzyb jadalny. Rośnie na terenie całego kraju. W Dolinie Baryczy można go spotkać dość często. Przyjemny grzybowy zapach i delikatny smak (cecha odróżniająca go od goryczaka) sprawiają, że ma on wielu zwolenników wśród grzybiarzy.

Kapelusz: o bardzo zmiennej barwie, od białej przez jasnobrązową, szarobrązową do czarno-brązowej, osiąga średnicę 12 cm. Powierzchnia jest sucha, gładka i jedwabista. W czasie deszczu lekko śluzowata. Skórka nie oddziela się od miąższu.  

Hymenofor w postaci rurek: u młodych grzybów koloru białego, a u starszych szarego lub szarobrązowego (cecha odróżniająca go od goryczaka). Uszkodzony nie zmienia koloru.

Trzon: w jasnym, prawie białym kolorze,  pokryty ciemniejszymi łuseczkami, o białym, później szarobiałym miąższu. Początkowo twardy, później miękki i wodnisty. Nie zmienia barwy po przecięciu.

Można pomylić go z: niejadalnym goryczakiem żółciowym, najłatwiej odróżnić można oba grzyby po kolorze rurek pod kapeluszem i smaku (goryczak jest bardzo gorzki).

Mikoryza: z brzozą.

Występowanie: od maja do października w drzewostanach brzozowych lub z udziałem brzozy; na obrzeżach lasu, często w licznych grupach.

Ciekawostka: znaleźć go można pod brzozami w całej strefie klimatu umiarkowanego półkuli północnej, nawet za Kołem Polarnym, gdzie tworzy mikoryzę z krzewiastą brzozą karłowatą.