Rezerwat Olszyny Niezgodzkie został utworzony przez Niemców na terenie położonym na południowy wschód od wsi Niezgoda. Rezerwat ten znajduje się poza obszarem, przez który przebiega ścieżka edukacyjna, lecz warto o nim wspomnieć ze względu na jego przyrodniczą wyjątkowość. Początkowo obejmował obszar ponad 200 ha podmokłych olsów porastających dolinę Ługi i nosił nazwę Die Luge. Niestety po 1945 roku rozpoczęto tu planową gospodarkę leśną i okrojono rezerwat do 74 ha. Teren rezerwatu porośnięty jest silnie podtopionym lasem olsowym o budowie kępkowo-dolinkowej.
Podobne zbiorowiska olsowe znajdują się w dolinie Młynówki przy południowo-wschodniej granicy stawu Niezgoda, w odległości około 2 km od rezerwatu Olszyny Niezgodzkie. Występuje tu ols porzeczkowy Ribeso nigri-Alnetum, miejscami o specyficznej budowie kępkowo-dolinkowej. Zbiorowisko to występuje na terenach zastoiskowych, w których nie ma przepływu wody, a woda utrzymuje się przez cały rok. Rozciąga się na odcinku od wsi Niezgoda, aż po Grabówkę. Ols wykształca się na glebach pobagiennych, mułowo-murszowych i murszowo-mineralnych, przy wysokim stanie wód gruntowych. Gatunkiem dominującym w drzewostanie (75%) jest olsza czarna Alnus glutinosa rosnąca na kępach. Zdarza się, że olsza ma widoczne u nasady pnia korzenie, sterczące ponad powierzchnię gruntu. Drzewo wygląda wówczas jakby opierało się na szczudłach. Zjawisko to występuje dosyć powszechnie na terenie rezerwatu Olszyny Niezgodzkie.