Miejsce po dawnym zamku Pierwsza pisemna wzmianka o Sułowie pochodzi z 1351 roku. W XIV wieku wzniesiono tutaj zamek będący siedzibą starosty. Był on także wykorzystywany przez książąt oleśnickich jako zamek myśliwski. Wraz z osadą zamek został w 1432 r. splądrowany i spalony przez husytów. Pod koniec XV wieku fort dostał się w ręce rycerzy rabusiów, którzy uczynili sobie z niego bazę wypadową na grabieżcze wyprawy, w czasie których okradali bogatych kupców i podróżnych. Pierwszym rozbójnikiem był niejaki Wawrzyniec Garwolski, którego jednak pojmano i ścięto toporem. Niebawem osiedlił się tutaj kolejny rycerz-rabuś Koschmieder, który w 1488 roku zagarnął zamek. Wkrótce Jan Tarnka z rycerstwem wspartym przez zbrojny oddział wrocławian otoczył warownię i po zaciętej walce pokonał Koschmiedera. Aby na przyszłość zapobiec podobnym wypadkom fortyfikację ostatecznie rozebrano w 1500 roku. Fundamenty zamku, z cegieł i kamieni, były jeszcze widoczne do końca lat sześćdziesiątych XX wieku.