 |
Na terenie zespołu pałacowo-parkowego występują ,,osobliwości”, twory przyrody, które nadają swoisty charakter i urozmaicają środowisko, w którym występują. Należą do nich dęby szypułkowe – pomniki przyrody, drzewa innych gatunków ustanowione w ostatnim okresie pomnikami przyrody oraz aleja dębów z najstarszym w tej części parku dębem, którego wiek szacuje się na ok. 400 lat. Z elementów historycznych to ruiny zamku Kurzbachów (1494 – 1590) i Maltzanów (1592 – 1797), klasycystyczny pałac wybudowany pod koniec XVIII wieku, pozostałości grobowca w stylu rzymskim z rudy darniowej. Do parku prowadzi Brama Pokoju, potocznie zwana bramą z lwem, na końcu Alei Piastów jest Czarna Brama. Można do niej dojść wydłużając trasę spaceru po ścieżce z Przystanku nr 8. Jak widać przyroda ściśle jest powiązana z historią. Zgodnie z przebiegiem ścieżki obiekty architektoniczne zostały scharakteryzowane na pierwszym (1) i dziewiątym (9) przystanku ścieżki dydaktycznej. Aleja starych dębów na przedłużeniu alei Piastów Są to ponad 250 – letnie drzewa, będące w dobrej kondycji, ale między nimi znajdują się też obumierające i obumarłe dęby, pozostawione do naturalnego rozkładu. Aleja jest malownicza, urzeka zarówno wiosną i latem w pełni sezonu wegetacji - zielenią liści, jesienią przed okresem spoczynku – pięknie przebarwionymi liśćmi, jak i zimą, kiedy ogromne, przytłaczające pnie i nagie, bezlistne konary, tworzą trochę mroczny klimat. W głębi tej alei można zaobserwować inne stare drzewa, zwłaszcza lipy i graby. Warto przyjrzeć się korze grabów. Jest ona szara i gładka, ale poprzecinana pionowymi smugami, spękaniami i wgłębieniami, przez co drzewa wyglądają bardzo malowniczo, co bywa wykorzystywane przez twórców filmów fantasy. Być może te drzewa są reliktami dawnych, obszernych kompleksów leśnych albo zostały nasadzone dla rodziny Maltzanów w okresie tworzenia parku. Przegląd drzew pomnikowych Pomnik przyrody jest to prawnie chroniony twór przyrody żywej lub nieożywionej o szczególnej wartości naukowej, kulturowej, krajobrazowej i historyczno- pamiątkowej np. stare drzewo, głaz narzutowy, jaskinia. Pomnikowe, majestatyczne dęby znajdujące się w pobliżu pałacu: • Dąb szypułkowy (Quercus robur) „Maltzan”, o obwodzie pnia 537cm (stan na koniec roku 2018), rośnie przy boisku na tyłach pałacu przy ul. Kasztelańskiej. Drzewo posiada masywny i bardzo prosty pień z wysoko umiejscowioną koroną o walcowatym kształcie. Na długości całego pnia ciągnie się listwa mrozowa • Dąb szypułkowy (Quercus robur) „Dąb św. Jana Gwalberta”, o obwodzie pnia 535 cm (stan na koniec 2018 r. ). Okaz rośnie we wschodniej części parku, kilkanaście metrów od ul. Zamkowej na wysokości budynku nr 21. Imię nadano na cześć św. Jana Gwalberta, patrona leśników. Dąb żyje pośród innych drzew, przez co wytworzył masywny pień z wysoko umiejscowioną koroną o strzelistym kształcie. Proces ustanowienia tych dębów pomnikami przyrody był efektem pracy nauczycieli Technikum Leśnego: Pauliny Szymańskiej, Salomei Bienkiewicz i Krzysztofa Salaty wraz z uczniami szkoły. Ponadto w parku występują drzewa, ustanowione staraniem Urzędu Gminy w Miliczu pomnikami przyrody ożywionej w 2024 r., są to przedstawiciele innych gatunków i jeden dąb szypułkowy: • Dąb szypułkowy (Quercus robur L.) o obwodzie pnia na wysokości 130 cm wynoszącym 729 cm, dąb otrzymał historyczną nazwę "Milik". Jest cennym siedliskiem zarówno dla pachnicy dębowej jak i kozioroga dębosza. Jako jedno z nielicznych drzew jest udokumentowane na historycznych zdjęciach parku. • Grupowy pomnik przyrody buki pospolite f. purpurowa (Fagus sylvatica f.purpurea) o obwodach pnia na wysokości 130 cm wynoszących 395 cm oraz 365 cm, nadano im imiona: "Dedal i Ikar". Drzewa te stanowią istotny akcent kompozycyjny w przestrzeni dawnej polany parkowej. • Cypryśnik błotny (Taxodium distichum (L.) Rich.) o obwodzie pnia na wysokości 130 cm wynoszącym 368 cm, otrzymał imię "Bolek" • Choina kanadyjska (Tsuga canadensis (L.) Carrière o obwodzie pnia na wysokości 130 cm wynoszącym 245 cm, nadano jej imię "Diana" • kępa Skrzydłorzecha kaukaskiego (Pterocarya fraxinifolia (Lamb.) Spach) została poświęcona pamięci "Mariana Ptaszyńskiego" - założyciela i długoletniego dyrektora szkoły leśnej • Olsza czarna (Alnus glutinosa (L.) Geartn.), której obwód pnia na wysokości 130 cm wynosi 458 cm, pomnikowej olszy nadano nazwę "Marii von Maltzan". Na podstawie archiwalnych fotografii szacuje się, że drzewo ma powyżej 120 lat.
