Szlak ten, jest doskonałym pomysłem na rodzinne spędzenie wolnego czasu w piękny, słoneczny dzień. Można ją zaplanować na cały dzień, korzystając po drodze z licznych atrakcji i pysznych posiłków na Góreczniku czy Lido w Antoninie. Cała trasa ma 28 km. Biegnie przez Dębnicę, Trzcieliny, Przygodzice, Antonin oraz Ludwików. Przejedziecie ją rowerem w dwie godziny, tyle czasu potrzebują bardzo aktywni turyści. My proponujemy dłużej. Trasa biegnie w tak cudownych miejscach, że nie ma co się śpieszyć. Warto ze sobą zabrać lornetki, aby obserwować ptaki z punktu widokowego w Trzcielinach oraz aparat aby uwiecznić zakątki mniej znane turystom. Dostarczy Wam wspaniałej przygody i wzbogaci wiedzę o regionie. ZAPRASZAMY małych i dużych na rowery! Zachęcamy do zwiedzania perełek naszej ścieżki. Oliwia i Daniel uczniowie klasy piątej.

Inscenizacja pt."Żabie wesele w Mojej Woli" została opracowana na podstawie książki pt. "Grabkowe Bajanie z Doliny Baryczy" autorstwa Bożeny Hołubka. Opowiada historię Sośni i jej brata, żab moczarowych mieszkających w Gminie Sośnie. Pełne humoru sceny ukazują życie żab i ich przyjaciół z pobliskiej łąki i stawu w lesie. Główną bohaterką jest żaba Sośnia oraz jej brat, który po wielu poszukiwaniach spotkał swoją wymarzoną żonę. Organizują wesele w Mojej Woli, aby rozsławić pałac Baronowej, na które zapraszają zwierzęta: bociana, żaby, nietoperza, karpia, kozę, owcę, barana. Wszyscy doskonale się bawią i cieszą się szczęściem młodej pary. Inscenizację przygotowali uczniowie klasy III ze Szkoły Podstawowej w Cieszynie. Dzięki udziałowi w tym przedsięwzięciu dzieci wzbogaciły swoją wiedzę o życiu i zwyczajach zwierząt, poznały legendę o najbliższej okolicy. Uczniowie nabrali pewności siebie, doskonalili umiejętności komunikacyjne i wykazali się kreatywnością w kontakcie z kamerą.

Główną inspiracją wykonania gry była dla nas chęć oderwania się od rzeczywistości poprzez wkroczenie do niezwykłej krainy Grabka i zapoznaniem się z opowieściami jego przyjaciół. Gra nawiązuje do bajkowej Doliny Baryczy i zachęca do lektury "Grabkowe bajanie z Doliny Baryczy".

Opis zabaw i zajęć z czasów dzieciństwa oraz młodości rodowitej twardogórzanki Janiny Januszkiewicz.

Twardogóra po wojnie. Historie przekazane przez wnuczkę Zuzannę Pietrzykowską na podstawie wywiadu z babcią Zofią Hołubką.

Anna Dysma opowiada dzieje swojej rodziny w Grabownie Wielkim i w Twardogórze na podstawie relacji babci Józefy Januszkiewicz

Folder przedstawia ciekawe miejsca w Dolinie Baryczy.Zachęca do ich zwiedzania i poznawania ciekawych historii związanych z okolicami Milicza.Pracę wykonał uczeń klasy 6. Zdjęcia są jego autorstwa.

Ukazujemy ciekawe zabytki oraz bogatą faunę i florę, miejsca aktywnego wypoczynku oraz inne atrakcje naszego regionu. Zachęcamy do wzięcia udziału w licznych imprezach.

Dominika Miszczuk, klasa 6b, Zespół Szkół w Prusicach, Szkoła Podstawowa im. H. Sienkiewicza, Miejsce, "Żurawia przygoda" wiersz opowiadający o walorach Doliny Baryczy, zwłaszcza ptactwie. Fot. Dominika Miszczuk.

Dorota Gradzik "Tajemnice znad stawu" klasa III Społeczne Gimnazjum IT w Miliczu, zdj. Michał Owsianik; kwalifikacja tematyczna: miejsce

Kinga Puchalska, Kamienne serce, kl. I adT Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych im. Jarosława Iwaszkiewicza w Twardogórze. Miejsce. Fot. Aleksandra Ryszczyk. Wiersz oparty na legendzie o Pani w Sądrożycach

„Królewna Skorynia” – to  przedstawienie teatralne w wykonaniu dzieci 5-letnich z Miejskiego Przedszkola w Twardogórze. Scenariusz na podstawie legendy ze zbioru "Grabkowe bajanie z Doliny Baryczy" Bożeny Hołubka, napisała pani Iwona Palko. Scenografia, reżyseria, stroje, muzyka panie Elżbieta Sobczyńska, Kamila Sujecka. Operator kamery i  montaż - pan Mieczysław Franc. Główną bohaterką spektaklu jest królewna Skorynia, która oddaje swą młodość i urodę w zamian za wodę dla swojego ludu. Celem przedstawienia było przybliżenie dzieciom bliskiej nam legendy, wzbudzenie zainteresowania swoim miejscem zamieszkania, swoją małą ojczyzną poprzez ruch i zabawę w teatr.

„Legendy o Żmigrodzie, który smoka ma w swym rodowodzie” to spektakl przygotowany przez Koło Teatralne z Zespołu Szkół w Prusicach. Opiekunką koła jest pani Anna Karczowska. Przedstawienie opowiada o początkach Żmigrodu, miasteczka leżącego w Dolinie Baryczy. Głównym bohaterem jest smok, bowiem legendarne początki miejscowości związane są z nazwą Drachenberg, czyli Smocza Góra. Później nazwę zmieniono na Trachenberg, a po polsku - na pamiątkę smoka – Żmigród. W przedstawieniu pojawiają się mieszkańcy osady, rycerze, Maryś Ciżemka, który pokonał smoka, czarownica, diabeł i anioł. Bohaterowie, ubrani w historyczne stroje, zapraszają widzów do miasteczka z początku XII wieku. Scenariusz spektaklu oparty jest na „Żmigrodzkich legendach”, które powstały na podstawie książki „Dolina Baryczy – legendy, zabytki, kultura” pod redakcją Ireneusza Kowalskiego. Wykorzystałam legendy „O złym potworze, czyli jak powstała nazwa Żmigród” oraz „Kamienni tancerze w parku zamkowym w Żmigrodzie.”

Wybrałam te rośliny, ponieważ są one bardzo powszechne w Dolinie Baryczy, sama mam większość gatunków w ogrodzie. Wielu z nas widzi te rośliny często i nie zdaje sobie sprawy jakie właściwości lecznicze posiadają. Należy jednak być ostrożnym w stosowaniu i zażywać je w odpowiedniej ilości, bo mogą w nadmiarze okazać się trujące.

Praca niniejsza jest próbą przystępnego dla młodocianego czytelnika przedstawienia bogactwa roślin leczniczych doliny Baryczy. Informuje ona o nazwie polskiej i łacińskiej lub ludowej wybranej rośliny zielnej oraz o jej zastosowaniach w fitoterapii.

Kiedy zobaczyłyśmy tytuł konkursu zastanawiałyśmy się jak ma wyglądać nasza praca? Rozpoznawanie roślin w ich naturalnym środowisku to podstawa i dopiero wiedząc z jaką rośliną mamy do czynienia, możemy mówić o ich właściwościach leczniczych. I tak to przed-stawiłyśmy w naszej prezentacji. Chciałyśmy przekazać również, jakie wartości posiadają rośliny rosnące wokół nas – zapomniane i często wyparte przez leki syntetyczne. Leki z natury wracają do łask człowieka. Życzymy zdrowia z Barczyńskiej APTEKI.

Zioła i rośliny lecznicze, które opisałam w prezentacji są używane w moim domu. Często pomagam przy ich zbiorach oraz robieniu z nich domowych lekarstw. Uważam, że bardzo wielkim szczęściem jest mieszkanie w Dolinie Baryczy oraz możliwość korzystania z darów Matki Natury. Pomagają one w niektórych chorobach, bez konieczności wizyty u lekarza. Zapraszam do skorzystania z moich przepisów. Przyjemnej lektury – Emilka.

W prezentacji wybrałam najbardziej znane i najczęściej występujące rośliny lecznicze na terenie Doliny Baryczy. Ich właściwości lecznicze przekazywane są z pokolenia na pokolenie przez nasze Babcie i Mamy. Dobro medycyny naturalnej i zielarskiej powinno znaleźć szerokie zastosowanie w naszych domowych apteczkach.