Kontynuacja konkursu o Dolinie Baryczy w oparciu o grę edukacyjną "Omnibus"

W tej edycji motywem przewodnim będzie zwrócenie uwagi w jaki sposób każdy z nas mieszkańców Doliny Baryczy może zapobiegać zmianom klimatu

Konkurs polega na wykonaniu przez uczniów pracy zachęcającej do poznawania swojego miejsca zamieszkania; miejscowości, gminy w Dolinie Baryczy. Uczniowie szkół podstawowych kl IV-VI mają za zadanie opracowanie edukacyjnej ścieżki tematycznej (przyrodniczej, historycznej, turystycznej itp.) w pobliżu szkoły a uczniowie kl VII, gimnazjum i szkół ponadgimnazjalnych – opracowanie gry planszowej dotyczącej Doliny Baryczy z wykorzystaniem generatora gier.

Konkurs polega na wykonaniu przez uczniów pracy zachęcającej do poznawania swojego miejsca zamieszkania; miejscowości, gminy w Dolinie Baryczy. Uczniowie szkół podstawowych mają wykonać projekt ulotki „Promuję Dolinę Baryczy” a uczniowie gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych krótki film. Należy zwrócić uwagę na ciekawostki przyrodnicze , zabytki lub postaci historyczne, które wyróżniają miejscowość, gminę pokazać to co jest wyjątkowe w regionie Dolina Baryczy

Niedawno w szkole opowiadaliśmy o zwyczajach świątecznych w naszych domach. Temat ten bardzo mnie zainteresował, dlatego postanowiłam go zgłębić i porozmawiać z moją babcią Zofią Hołubką o dawnym kultywowaniu różnych świąt w naszej rodzinie.

Pałac, którego już nie ma - w cieszkowskim parku, wśród drzew i ozdobnych krzewów, stał jeszcze całkiem niedawno piękny wczesnobarokowy pałac. W miejscu, w którym został wzniesiony, prawdopodobnie znajdowała się wcześniej warownia. Pałac wzniesiono przebudowując stary dwór. Tak zaczęła się ta historia, a jak się kończy...

Mój filmik przedstawia negatywne skutki smogu. Nakłania on do tego aby dbać o klimat i nie palić w piecach odpadami.

Przedstawienie 5 letnich Króliczków z Przedszkola im. Kubusia Puchatka w Odolanowie nosi tytuł: „O tym, jak stolarz Teoś został Rycerzem Odolanem”.

Szlak ten, jest doskonałym pomysłem na rodzinne spędzenie wolnego czasu w piękny, słoneczny dzień. Można ją zaplanować na cały dzień, korzystając po drodze z licznych atrakcji i pysznych posiłków na Góreczniku czy Lido w Antoninie. Cała trasa ma 28 km. Biegnie przez Dębnicę, Trzcieliny, Przygodzice, Antonin oraz Ludwików. Przejedziecie ją rowerem w dwie godziny, tyle czasu potrzebują bardzo aktywni turyści. My proponujemy dłużej. Trasa biegnie w tak cudownych miejscach, że nie ma co się śpieszyć. Warto ze sobą zabrać lornetki, aby obserwować ptaki z punktu widokowego w Trzcielinach oraz aparat aby uwiecznić zakątki mniej znane turystom. Dostarczy Wam wspaniałej przygody i wzbogaci wiedzę o regionie. ZAPRASZAMY małych i dużych na rowery! Zachęcamy do zwiedzania perełek naszej ścieżki. Oliwia i Daniel uczniowie klasy piątej.

Twardogóra po wojnie. Historie przekazane przez wnuczkę Zuzannę Pietrzykowską na podstawie wywiadu z babcią Zofią Hołubką.

Ukazujemy ciekawe zabytki oraz bogatą faunę i florę, miejsca aktywnego wypoczynku oraz inne atrakcje naszego regionu. Zachęcamy do wzięcia udziału w licznych imprezach.

Kinga Puchalska, Kamienne serce, kl. I adT Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych im. Jarosława Iwaszkiewicza w Twardogórze. Miejsce. Fot. Aleksandra Ryszczyk. Wiersz oparty na legendzie o Pani w Sądrożycach

„Królewna Skorynia” – to  przedstawienie teatralne w wykonaniu dzieci 5-letnich z Miejskiego Przedszkola w Twardogórze. Scenariusz na podstawie legendy ze zbioru "Grabkowe bajanie z Doliny Baryczy" Bożeny Hołubka, napisała pani Iwona Palko. Scenografia, reżyseria, stroje, muzyka panie Elżbieta Sobczyńska, Kamila Sujecka. Operator kamery i  montaż - pan Mieczysław Franc. Główną bohaterką spektaklu jest królewna Skorynia, która oddaje swą młodość i urodę w zamian za wodę dla swojego ludu. Celem przedstawienia było przybliżenie dzieciom bliskiej nam legendy, wzbudzenie zainteresowania swoim miejscem zamieszkania, swoją małą ojczyzną poprzez ruch i zabawę w teatr.

W naszym filmie chciałybyśmy zwrócić szczególną uwagę na to, jak ważna jest pomoc ludziom w poznaniu podstawowych zasad dbania o naszą planetę Ziemię, jak również ukazać reguły ekologii i zapobiegania zanieczyszczeniom powietrza. Projekt jest adresowany do nastolatków, toteż znajdują się tam treści adekwatne do możliwości osób z tej kategorii wiekowej.

Wywiad z dziadkiem Adamem o tradycjach w Drogoszowicach.

Dolina Baryczy to kraina pełna uroku i odniesień do przeszłości, to ludzie tworzący historię i teraźniejszość tego miejsca, to przyroda określająca warunki życia i gospodarowania jej zasobami przez zamieszkałą tu społeczność. W ciągu wieków krajobraz i charakter regionu kształtował w Miliczu i jego okolicach znamienity ród arystokracji niemieckiej Maltzanowie. Rozwinęli oni na europejską skalę hodowlę ryb i założyli swoje gniazdo rodowe - będący perłą klasycyzmu pałac w Miliczu. Gra "Poznajemy tajemnice pałacu Maltzanów" jest propozycją gry edukacyjnej skierowanej do uczniów starszych klas szkoły podstawowej, uczniów szkół średnich oraz dorosłych chcących poznać interesujące fakty z historii największej atrakcji turystycznej Milicza. Po ukończeniu gry warto wybrać się na spacer po parku i zajrzeć na dziedziniec pałacu, w którym obecnie mieści się Technikum Leśne, szkoła kształcąca przyszłych leśników. Autorzy gry są uczniami tej szkoły .

Gra planszowa pomaga zdobyć wiadomości dotyczące historii stawów i inne wiadomości o Dolinie Baryczy. Mogą w nią grać uczniowie szkół podstawowych oraz dorośli. Tłem planszy jest rysunek wykonany przez uczennice.

Grupa wiekowa: edukacja wczesnoszkolna- klasa I Scenariusz legendy „Sznur pereł” powstał na podstawie książki pt. „Dolina Baryczy. Legendy. Zabytki. Kultura” pod redakcją Ireneusza Kowalskiego. Uczniowie klasy I ze Szkoły Podstawowej we Wróblińcu przedstawili baśniową opowieść pt. „Sznur pereł”, która wiąże się z pięknym Pałacem w Miliczu i historią rodu Maltzanów. Sznur pereł był bardzo strzeżony i przekazywany w rodzinie Maltzanów z pokolenia na pokolenie. Celem przedstawienia było przybliżenie dzieciom bliskiej legendy, wzbudzenie zainteresowania swoim miejscem zamieszkania, swoją małą ojczyzną. W pozostałe role wcielili się: Baron (Tomasz), Sługa (Szymon ), Gość (Dorian), Narrator (Nikodem). Scenografię i scenariusz przygotowała J. Karbowiak, a stroje dla aktorów- rodzice. Przedstawienie zostało nagrane przez Karolinę Gerasimiuk.