Łabędź krzykliwy

Wielkość łabędzia krzykliwego taka sama, jak łabędzia niemego (długość ciała: 145-170 cm), ale sprawia wrażenie smuklejsze dzięki długiej i wyprostowanej szyi. Upierzenie ma całkowicie białe. Dziób czarny z żółtą nasadą sięgającą klinem do połowy jego długości. Młode ptaki są jednolicie szare, a nasada dziobu cielista. Po wykluciu pisklęta opuszczają gniazdo i są wodzone przez oboje rodziców przez ok. 3 miesiące.

W Polsce jako ptak lęgowy występuje dopiero od początku lat 70-tych XX w.. i jego liczebność sukcesywnie wzrasta, a zasięg się poszerza.

Obecnie populacja lęgowa łabędzia krzykliwego w Dolinie Baryczy liczy około 10 par. Podczas przelotów ten gatunek jest spotykany w stadach liczących czasem kilkadziesiąt osobników - nie tylko na stawach, lecz również na rozlewiskach rzek oraz na polach. Ptaki lęgowe spotkać można w kompleksach Jamnik, Stawno, Krośnice i Goszcz. Główne miejsca koncentracji ptaków migrujących: Łąki Odolanowskie, Polder Jamnik, większość kompleksów stawowych.

Łabędź krzykliwy jest ptakiem chronionym, wymienionym w Dyrektywie Ptasiej. Zagrożony utratą siedlisk lęgowych spowodowanych osuszaniem dolin rzecznych, usuwanie roślinności wodnej oraz niepokojeniem ze strony człowieka w czasie ich lęgów.

Ze szczegółowymi informacjami o miejscach i czasie występowania, siedlisku, gnieździe, lęgu, preferowanym pokarmie i wędrówkach łabędzia krzykliwego można zapoznać się na stronach:

www.ptaki.info

www.barycz.pl

Autor zdjęcia: Krzysztof Ostrowski