Dzik

Dzik (Sus scrofa)

Opis: Duży ssak należący do parzystokopytnych. Przodek świni domowej. Krępa budowa ciała. Długość do 2 m. Krótka, gruba i muskularna szyja. Wysoko osadzone stojące uszy. Pysk w kształcie długiego ryja – przystosowany do poszukiwania pożywienia w ziemi. Skóra czarna, pokryta okrywą włosową z twardej i elastycznej szczeciny oraz gęstych włosów wełniastych. Ubarwienie zmienne – od czarnego po płowego. Samiec – odyniec, samica – locha, młody – warchlak.

Występowanie: Bardzo powszechny gatunek. Unika wyłącznie terenów otwartych i górskich. Zasiedla lasy liściaste i mieszane. Ze względu na swoją umiejętność adaptacyjną pojawia się blisko domostw, a nawet w miastach. W Dolinie Baryczy jego obecność poznać można po zruszanej, „zbuchtowanej” ziemi. Jesienią na polach korzysta z resztek po żniwach.

Tryb życia: Całodzienna aktywność zwiększa się wieczorem i w nocy. Pojedynczo lub grupami wyrusza poszukiwać pożywienia. Typowy wszystkożerca. Zjada żołędzie, orzeszki bukowe, dżdżownice, owady, gryzonie, rośliny, a nawet padlinę.

Rozmnażanie: Okres godowy przypada na czas od listopada do stycznia. Ciąża u samicy trwa od 16 do 20 tygodni. Rodzi się zwykle od 4 do 8 młodych. Młode osobniki – warchlaki posiadają charakterystyczne paskowane ubarwienie maskujące. Po 10 miesiącach przyjmują rozmiary dorosłego dzika. W naturze żyją do 40 lat.