Jeleń szlachetny

Jeleń szlachetny (Cervus elaphus)

Opis: Jeden z większych ssaków żyjących w Polsce. Osiąga długość 2,5 m i wysokość w kłębie do 1,5 m. Masa ciała 150-160 kg. Ubarwienie jednolite. Pokryty krótkim i przylegającym włosem. Szata zimowa barwy siwobrunatnej, a letnia rdzawobrunatna. Jedynie młode osobniki posiadają cętkowanie na bokach i grzbietach. Samiec – byk, posiada charakterystyczne wyrastające z możdżeni poroże. Samica – łania, młody – cielak.

Występowanie: Na wszystkich dużych powierzchniach leśnych. Głównie lasy liściaste i mieszane na nizinach i w górach. Unikają terenów otwartych. W Dolinie Baryczy można zauważyć jelenia przechadzając się cicho po lesie. Spłoszone jelenie często wybiegają na drogi.

Tryb życia: Aktywność całodzienna. W zależności od warunków siedliska, jelenie decydują się na żerowanie albo w nocy, albo w dzień. Żywią się liśćmi, pędami, korą, owocami, zbożem, mchami, porostami, pączkami i młodymi pędami drzew. Poruszają się w stadach.

Rozmnażanie: Okres rozrodu, tak zwane rykowisko, zaczyna się w drugiej połowie września. Po prawie 8 miesiącach ciąży samica rodzi w ukryciu jedno młode – cielę, sporadycznie dwa. Matka wychowuje cielęta do 3. roku życia. Dojrzałość płciową osiągają osobniki 2-letnie. Żyją do 12-15 lat.