Kumak nizinny

Kumak nizinny (Bombina bombina)

Opis: Jeden z najmniejszych płazów krajowych. Długość ciała do 50 mm. Obie płcie podobnej wielkości. Ciało spłaszczone grzbietobrzusznie. Głowa płaska. Źrenice zaokrąglone. Kończyny krótkie. Skóra na grzbiecie chropowata, w odcieniach od popielatej do ciemnobrązowej. Na tle małe owalne ciemniejsze plamki. Brzuszna strona ciała ciemnogranatowa lub prawie czarna z jaskrawymi plamami barwy pomarańczowej lub czerwonej. Brak połączenia pomiędzy plamami piersiowymi i ramieniowymi oraz miednicowymi i udowymi brzusznymi. Układ plam jest cechą osobniczą. Gruczoły jadowe na grzbiecie.

Występowanie: Ściśle związany z nizinnymi zbiornikami wodnymi, które opuszcza tylko w przypadku ich wyschnięcia lub poszukiwania miejsca do zimowania. Preferuje zespoły małych oczek z czystą wodą i urozmaiconą roślinnością, położone w miejscu dobrze nasłonecznionym, w bliskiej odległości od siebie. Licznie w stawach milickich, szczególnie podczas godów.

Tryb życia: Aktywny zarówno w dzień, jak i w nocy. Wystraszony odwraca się na grzbiet i nieruchomieje, prezentując ostrzegawcze ubarwienie brzucha. Odżywia się głównie larwami i owadami żyjącymi w wodzie, ale również pająkami i skorupiakami. Na okres zimy poszukuje norek nawet do głębokości 50 cm. Stan letargu trwa od października do marca.

Rozmnażanie: Gody rozpoczynają się w kwietniu.  Samiec wydaje donośnie dźwięki. Cały rozród przebiega w wodzie. Samica składa w sumie do 300 jaj – partiami po 2-80 sztuk, przyklejając je do pędów roślin wodnych. Po 10 dniach pojawiają się kijanki. Przez trzy miesiące odżywiają się glonami, dorastając do 45 – 50 mm długości. W tym czasie przechodzą przeobrażenie, uzyskując długość 10-15 mm. Dojrzałość płciową osiągają w następnym roku, jednak do rozrodu przystępują po kolejnym zimowaniu. Żyją do 10 lat.