Jaskółka dymówka

Jaskółka dymówka (Hirundo rustica)

Opis: niewielka, smukła, ogon tworzący charakterystyczne ,,widełki”, skrzydła sierpowato zakończone. Wierzch ciała metalicznie czarny, pierś kremowobiała; czoło i podgardle  czerwonobrązowe; na ogonie białe plamki. Samiec i samica mają jednakowe upierzenie. Długość ciała 19 cm, rozpiętość skrzydeł 32-35 cm. W szacie młodocianej upierzenie ciemniejsze, czoło i podgardle rdzawo-beżowe.

Występowanie: zamieszkuje tereny wiejskie (rzadziej miasta) w sąsiedztwie terenów otwartych, takich jak: łąki, pastwiska, pola, ugory, rzeki, stawy i jeziora. W Dolinie Baryczy obserwowana w sezonie lęgowym; po okresie lęgowym tworzy stada nocujące w trzcinowiskach i wiklinowiskach.

Tryb życia: żywi się głównie owadami chwytanymi w locie; stąd większość czasu spędza w powietrzu. Doskonały, zwinny i szybki lot na niedużej wysokości, często tuż nad ziemią lub nad powierzchnią wody. Pije w locie, chwytając dziobem powierzchnię wody. Nierzadko przesiaduje na drutach linii napowietrznych, na ziemię zlatuje tylko podczas budowy gniazda, aby zebrać potrzebny materiał.

Rozmnażanie: sezon lęgowy od kwietnia do sierpnia. Gniazda niemal wyłącznie we wnętrzach budynków, niekiedy pod mostami, rzadziej przy ścianie, belce lub na wewnętrznym parapecie. Samica składa 3-6 jaj, które wysiaduje przez okres 16 dni; samiec w tym czasie przynosi jej pokarm. Oboje rodzice opiekują się pisklętami w gnieździe przez 22 dni i kilka dni poza nim.