Kowalik

Kowalik (Sitta europaea)

Opis:  krępe ciało; długi, silny, klinowaty dziób; krótkie ogon i nogi. Upierzenie z wierzchu niebieskoszare, spód ciała pomarańczowobrązowy, czarna przepaska przez oko. U samca boki i pokrywy podogonowe ciemnokasztanowate, u samicy jasnordzawe. Długość ciała 13 cm, rozpiętość skrzydeł 23-27 cm. W szacie młodocianej na wierzchu brązowy odcień.  

Występowanie: zamieszkuje lasy liściaste i mieszane, zwłaszcza bogate w stare dęby; również liczny w parkach, ogrodach, zagajnikach i na cmentarzach ze starymi drzewami. Zimą częsty gość miejskich zabudowań, korzystający z karmników. W Dolinie Baryczy obecny przez cały rok.

Tryb życia: żywi się głównie owadami i ich larwami, pająkami, nasionami drzew, bukwi, orzechów, jagodami; w karmniku zjada nasiona słonecznika i orzechy laskowe. Porusza się zręcznie, we wszystkich kierunkach, po pniach drzew i gałęziach. Lot falisty i szybki; czasami skacze po ziemi. Często głośno postukuje dziobem w korę drzew.

Rozmnażanie: sezon lęgowy od marca do czerwca; gniazdo zakłada w dziuplach po dzięciołach, zmniejsza otwór wlotowy zalepiając go mułem. Samica składa 5-9 jaj, które wysiaduje przez okres 13-16 dni. Oboje rodzice opiekują się pisklętami w gnieździe przez 22-25 dni i 9-11 dni poza nim.