Perkoz dwuczuby

Perkoz dwuczuby (Podiceps cristatus)

Opis: w szacie godowej na głowie dwa czubki z piór, grzbiet brunatny, brzuch i policzki białe, rdzawo-czarne bokobrody. Samica i samiec mają jednakowe upierzenie. Długość ciała 48-58 cm, rozpiętość skrzydeł 80-88 cm. W szacie spoczynkowej czubki na głowie słabo widoczne,  głowa sprawia wrażenie trójkątnej, z ciemnym kołnierzem. W szacie młodocianej podłużne, szarawobrązowe paski na policzkach i bokach szyi.

Występowanie: zamieszkuje zbiorniki z bagienną roślinnością; poza sezonem lęgowym nad dużymi rzekami i brzegami mórz. Może gnieździć się w koloniach lub pojedynczo. W Dolinie Baryczy obserwowany w sezonie lęgowym i w okresie przelotów (od zejścia pokrywy lodowej do listopada).

Tryb życia: pokarm stanowią głównie ryby, skorupiaki, drobne płazy i owady wodne. Ptak często nurkuje, tułów ma wtedy głęboko zanurzony w wodzie; nie wychodzi na ląd. Często śpi na wodzie z głową położoną na boku i skierowaną do przodu. W locie ciało wyprostowane, szybkie i regularne uderzenia skrzydeł.

Rozmnażanie: sezon lęgowy od kwietnia do sierpnia. W okresie godowym widowiskowe toki; partnerzy trzymają w dziobie materiał gniazdowy, stroszą czuby oraz bokobrody, wynurzają z wody  pionowo wyprostowane ciało i potrząsają energicznie głowami. Samica składa 3-6 jaj, które wysiaduje na zmianę z samcem przez 27-29 dni. Pisklęta po wykluciu potrafią samodzielnie pływać i nurkować; często wożone przez rodziców na grzbiecie przez pierwsze 6 tygodni. Rodzice opiekują się nimi przez 70 dni.

Gniazdo: pływające przy skraju trzcin, w szuwarach lub niemal całkiem odkryte i ledwo zakotwiczone o dno w pobliżu linii brzegowej. Płaski kopiec utworzony z gnijących roślin wodnych.