Remiz

Remiz (Remiz pendulinus)

Opis: u samca szeroka, czarna maska, głowa jasnoszara, wierzch ciała rudobrązowy; u samicy czarna maska węższa, głowa szara, wierzch ciała płowobrązowy. Długość ciała 10-11 cm, rozpiętość skrzydeł 16-17 cm. W szacie młodocianej brak czarnej maski, upierzenie jaśniejsze, brązowawe,  mniej kontrastowe; głowa szaro-biała.

Występowanie: zamieszkuje drzewostany wierzbowe i topolowe, porastające brzegi rzek, jezior i stawów; zasiedla również lasy łęgowe, graniczące z trzcinowiskami. W Dolinie Baryczy gatunek obserwowany podczas sezonu lęgowego; przed rozpoczęciem jesiennej migracji przebywa grupowo w trzcinowiskach lub zaroślach wierzbowych.

Tryb życia: żywi się głównie drobnymi owadami i pająkami, czasem nasionami. Żerując, zręcznie wspina się po cienkich gałązkach drzew, kwiatostanach trzciny i pałki; latem często poluje wysoko w koronach drzew liściastych. Lot zręczny, delikatny, falisty. 

Rozmnażanie: sezon lęgowy od kwietnia do sierpnia; samica składa od 3-9 jaj. System rozrodczy u remiza niezwykle skomplikowany: zarówno samiec, jak i samica mogą mieć kilku partnerów w sezonie lęgowym; lęgiem opiekuje się tylko jeden rodzic lub jaja porzucone są przez oboje rodziców. Rodzic wysiaduje jaja przez 14 dni, a następnie opiekuje się pisklętami do ich wylotu przez okres 19-21 dni. Pisklęta wraz z rodzicem powracają do gniazda na nocleg przez 5-7 dni od wylotu.

Gniazdo: misterna konstrukcja zawieszona na końcu cienkiej, pionowo zwisającej, rozwidlonej gałązki wierzby, brzozy, topoli lub olchy. Budowę gniazda rozpoczyna samiec, wykorzystując włókna trzciny, chmielu, traw, kwiatostany pałki, wierzby lub brzozy. Początkowo gniazdo ma kształt koszyczka z uchem, następnie para dobudowuje ściany, a rodzic opiekujący się lęgiem wykańcza gniazdo, tkając tunel wlotowy w kształcie rękawa.