Słowik rdzawy

Słowik rdzawy (Luscinia megarhynchos)

Opis: wierzch ciała jednolicie brązowy; spód jaśniejszy, beżowy; ogon, kuper oraz skrzydła koloru rdzawego; dziób i tęczówka ciemnobrązowe, nogi jasnobrązowe. Samiec i samica mają jednakowe upierzenie. Długość ciała 17 cm, rozpiętość skrzydeł 23-26 cm. W szacie młodocianej upierzenie ciemniejsze, mocno plamkowane, ogon rdzawy.

Występowanie: zamieszkuje wilgotne zadrzewienia o gęstym podszycie i dobrze rozwiniętym runie; spotykany w parkach, ogrodach oraz w suchych zaroślach na terenach otwartych. W Dolinie Baryczy obserwowany w okresie lęgowym; prowadzi skryty tryb życia.

Tryb życia: pokarm stanowią owady, pająki, drobne dżdżownice, ślimaki i jagody. Porusza się szybko, w podskokach po ziemi; żerując zadziera wysoko ogon i częściowo opuszcza skrzydła. Pieśń bardzo melodyjna i zmienna w zależności od umiejętności osobnika; śpiew słyszany najczęściej rano i wieczorem, natomiast samotne samce śpiewają całą noc.

Rozmnażanie: sezon lęgowy od kwietnia do czerwca, gniazdo mocno ukryte. Samica składa 3-5 jaj, które wysiaduje przez okres 13 dni. Oboje rodzice opiekują się pisklętami w gnieździe przez 11 dni i 10 dni poza nim.