Lisówka pomarańczowa

LISÓWKA POMARAŃCZOWA (Hygrophoropsis aurantiaca)

Łatwo ją spotkać w Dolinie Baryczy. Nietrudno więc o pomyłkę z występującym tu również pieprznikiem jadalnym. Grzyb niejadalny z powodu łykowatego miąższu i przykrego, gorzkiego smaku. Zjedzona w większych ilościach może wywołać zatrucia.

Kapelusz: do 7 cm, swoim wyglądem bardzo przypomina kapelusz pieprznika jadalnego – zarówno pod względem kształtu, jak i koloru.

Hymenofor w postaci blaszek (listewek): wąskie i cienkie (cecha odróżniająca od pieprznika jadalnego), czasami wielokrotnie widlasto rozgałęzione, zbiegające po trzonie; barwy intensywnie pomarańczowej (cecha odróżniająca od pieprznika jadalnego), z wiekiem bledsze.

Trzon: wysoki, cienki, smukły i wiotki (cecha odróżniająca od pieprznika jadalnego), za młodu pełny, później pusty w nieco jaśniejszym kolorze niż kapelusz o włóknistym miąższu i nieprzyjemnym gorzko-kwaśnym smaku.

Można pomylić z: pieprznikiem jadalnym.

Mikoryza: z sosnami, bukami i jodłami.

Występowanie: od września do listopada w borach iglastych i mieszanych na próchnicy powstałej z liści, igieł i odpadów drewna lub bezpośrednio na ziemi. W grupach lub pojedynczo; lubi miejsca wilgotne.

Ciekawostka: zdania co do przydatności spożywczej wśród grzybiarzy są podzielone; niektórzy uważają, że można ją jeść, inni, że jest trująca. W przeszłości zdarzało się jednak, że dochodziło do zaburzeń gastrycznych lub lekkich zatruć po zjedzeniu owocników lisówki. Uznajmy zatem, że to gatunek trujący i nie zbierajmy go w czasie grzybobrania, tym bardziej, że smak lisówki również nie jest najlepszy.