Maślak zwyczajny

MAŚLAK ZWYCZAJNY (Suillus luteus)

Preferuje obszary o klimacie umiarkowanym na całej półkuli północnej. W Polsce bardzo pospolity za wyjątkiem wysoko położonych terenów górskich. W Dolinie Baryczy spotykany często od maja do późnej jesieni, a przy ciepłej jesieni i opóźnionej zimie nawet do grudnia. To jeden z najsmaczniejszych grzybów jadalnych występujących w naszym kraju. Niestety, często bywa robaczywy.

Kapelusz: dorasta do średnicy 15 cm. Kolor kapelusza może być jasnobrązowy, brązowy, ciemnobrązowy, czasem żółty, rzadziej z odcieniem szarym lub oliwkowym. Kształt półkulisty w młodym wieku, później robi się wypukły, a następnie rozpostarty o gładkiej i lepkiej powierzchni.

Hymenofor w postaci rurek:  w kolorach cytrynowym do złotożółtego, dojrzałe z odcieniem oliwkowym. Daje się łatwo oddzielić od miąższu.

Trzon: jasnożółty z błoniastym, jasnokremowym pierścieniem, który u starszych osobników zanika i miękkim trochę wodnistym miąższem.

Można pomylić go z: innymi gatunkami maślaków.

Mikoryza: z sosną.

Występowanie: głównie w drzewostanach sosnowych lub z przewagą sosny. Lubi piaszczyste podłoże.

Ciekawostka: chociaż jest jednym z najsmaczniejszych grzybów w polskich lasach, to skórka na kapeluszu jest kwaskowata, co obniża wartość smakową grzyba, dlatego przed spożyciem dobrze jest ją usunąć.