Podgrzybek brunatny

PODGRZYBEK BRUNATNY (BOROWIK BRUNATNY)(Boletus badius)

Bardzo pospolity i „towarzyski” – często rośnie w dużych grupach (nawet do kilkudziesięciu osobników). To najczęściej zbierany i jeden z najlepiej znanych gatunków grzybów w Polsce. W Dolinie Baryczy występuje bardzo licznie. Z uwagi na przyjemny zapach i łagodny smak (cecha odróżniająca go od goryczaka) bardzo ceniony przez grzybiarzy, nawet tych początkujących.

Kapelusz: osiąga średnicę do 15 cm. Kolor kapelusza występuje niemal we wszystkich odcieniach brązu, a u młodych osobników bywa prawie czarny. Kształt kapelusza również zmienia się z wiekiem - od półkolistego w młodym wieku, aż do poduszkowatego u starych okazów. Powierzchnia kapelusza zwykle matowa i delikatnie omszona, w czasie deszczu lekko śluzowata.

Hymenofor w postaci rurek: w kolorze od żółtego do oliwkowo-żółtego; uszkodzony sinieje (cecha odróżniająca go od goryczaka).

Trzon: jasnożółty, z ciemniejszymi, podłużnymi włókienkami o kremowym miąższu; bez siateczki. Po przecięciu szybko barwi się na niebiesko (zabarwienie to znika pod wpływem powietrza).

Można pomylić go z: niejadalnym goryczakiem żółciowym, najłatwiej odróżnić można oba grzyby po kolorze rurek pod kapeluszem i smaku (goryczak jest bardzo gorzki).

Mikoryza: z sosną.

Występowanie: w lasach iglastych od czerwca do listopada (czasem nawet w grudniu), szczególnie pod sosnami oraz w lasach mieszanych.

Ciekawostka: chociaż uważany jest za jeden ze smaczniejszych grzybów kapeluszowych to na surowo może wykazywać właściwości trujące. Posiada wyjątkową łatwość kumulowania pierwiastków radioaktywnych i właśnie z tego powodu nie należy próbować go w stanie surowym.