Zaskroniec

Sympatycznego zaskrońca łatwo rozpoznać po półksiężycowatych żółtych plamach z tyłu głowy. Jest on pospolitym wężem zasiedlającym wilgotne tereny Doliny Baryczy. Nie unika siedzib ludzkich (zdjęcie 1 i 2). Jest niegroźny i niejadowity, mimo to nie warto brać go na ręce. W sytuacji zagrożenia wydziela ostro woniejącą ciecz, której zapach jest trudny do usunięcia i może utrzymywać się na powierzchni dłoni ponad dobę. Dzięki maskującemu ubarwieniu i nieruchomej postawie trudno go dostrzec w pobliżu domostwa (zdjęcie 3). Podejrzewano go kiedyś, że wysysa mleko z wymion krów, co jest nieprawdą.

Leśnicy z rodziny autorki tekstu zaobserwowali, że zaskrońce i żmije zygzakowate to gatunki nie tolerujące się wzajemnie na tym samym terenie. Obecność dużego zaskrońca stanowi naturalne zabezpieczenie przed osiedleniem się jadowitej żmii, stąd warto przezwyciężyć lęk i go nie płoszyć.

Szczegółowy opis gatunku: http://www.edukacja.barycz.pl/zasoby/?p=100&id_z=694