Szpak

Szpak (Sturnus vulgaris)

Opis - długość ciała: 21-23 cm. Czarno ubarwiony ptak o lśniącym upierzeniu, w szacie godowej dziób żółty, później szary. W upierzeniu spoczynkowym całe ciało upstrzone białymi plamkami. Młody ptak szarobrunatny. Jest uzdolnionym śpiewakiem, który potrafi naśladować śpiew innych gatunków ptaków. Jest wszędobylski i świetnie przystosował się do życia w mieście.

Występowanie - można spotkać w różnego typu lasach, zwłaszcza ich obrzeżach, parkach miejskich i wiejskich, ogrodach, alejach i kępach drzew.

Tryb życia - lubi żerować w stadach na otwartej przestrzeni, chodząc po ziemi. W okresie lęgowym zjada głównie owady (drutowce, stonkę, pędraki, a nawet włochate gąsienice). Po wylocie młodych z gniazd zaczyna odżywiać się owocami tj. czereśniami,  wiśniami,  winogronami itp.

Rozmnażanie - szpak w zależności od rejonu wyprowadza 1 lub 2 lęgi w roku, w maju i w czerwcu. Gniazdo ściele w dziuplach, szczelinach murów i skał, budkach lęgowych, pod dachówkami. Jest to miękkie posłanie ze słomy, siana, trawy i  suchych liści. Składa 4-7 jednolicie jasnoniebieskich jaj.  Wysiadują oboje rodzice przez 2 tygodnie. Młode opuszczają gniazdo po 3 tygodniach. Gniazdo zakłada w dziupli, skrzynce lęgowej lub w szczelinie budynku. Zbudowane z luźno ułożonego materiału roślinnego, wymoszczone piórkami.