Padalec zwyczajny

Padalec zwyczajny (Anguis fragilis)

Opis: ciało silnie wydłużone; długość ciała 45-50 cm. Ubarwienie ciała bardzo zmienne, najpospolitsza odmiana brunatna i szarobrązowa; najrzadsza i najładniejsza odmiana turkusowa. Grzbiet koloru brunatnego lub szarobrunatnego; często drobne, ciemne plamy i kropki, tworzące podłużne wstęgi. Spód ciała ciemnoszary, u samicy ciemniejszy niż u samca.

Występowanie: zamieszkuje obrzeża wilgotnych lasów liściastych i mieszanych, łąki śródpolne. W Dolinie Baryczy gatunek liczny, trudny do obserwacji.

Tryb życia: pokarm stanowią głównie dżdżownice, ślimaki, owady i ich larwy, pająki, wije. Zagrzebuje się w ściółce i runie, pod kamieniami, kłodami drewna, stosami siana; często pojawia się w pobliżu osiedli ludzkich, kryjąc się pod pozostawionymi przedmiotami. Porusza się wolno i ospale, unika miejsc silnie nasłonecznionych, stąd niechętnie opuszcza kryjówki. Aktywny głównie o zmierzchu i nocą, w ciągu dnia najczęściej po deszczu. Zimuje w podszycie i różnych kryjówkach ziemnych.

Rozmnażanie: okres godowy od kwietnia do czerwca. Gatunek jajożyworodny; rozwój zarodków w jajowodach samicy trwa około 90 dni. Samica rodzi 6-12 młodych o długości 65-90 mm, posiadających charakterystyczną czarną linię od głowy do ogona.