Dzięcioł czarny

Dzięcioł czarny (Dryocopus martius)

Opis: czarne upierzenie; długa, smukła szyja; mocny, prosty, jasny dziób. Samiec ma intensywnie czerwoną czapkę, samica tylko czerwoną przepaskę na potylicy; tęczówka jaskrawożółta. Długość ciała 50 cm, rozpiętość skrzydeł 75 cm. W szacie młodocianej kolor bardziej matowy, z brązowym odcieniem; jasny podbródek, czarna tęczówka; u samców na głowie niewiele czerwieni, u samic brak zabarwienia.

Występowanie: zamieszkuje stare drzewostany, zarówno dębowe, mieszane, jak i iglaste; bogate w stare buki, sosny. Niekiedy gniazduje w miejskich parkach oraz w pobliżu osiedli ludzkich. W Dolinie Baryczy obecny przez cały rok.

Tryb życia:  pokarm stanowią głównie owady, ich larwy i poczwarki (np. korniki i kózki), czasem pająki, jagody borówki czernicy i dzikiego bzu. Lot prostoliniowy, powolny, nieregularny z rzadkimi uderzeniami skrzydeł. Wspina się po pniach drzew, energicznie kiwając przy tym głową. Płochliwy, trudny do długotrwałej obserwacji.

Rozmnażanie: sezon lęgowy od kwietnia do maja; co roku wykuwa nową dziuplę. Samica składa 3-5 jaj, które wysiaduje na zmianę z samcem przez okres 12 dni. Oboje rodzice opiekują się pisklętami w gnieździe przez 26 dni i kilka dni poza nim.