Jednym z ciekawszych obiektów w Grabownie Wielkim jest grota Matki Bożej z Lourdes. Znajduje się ona przed kościołem parafialnym pw. Matki Bożej Częstochowskiej. Zbudowana została na początku lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku. Jako materiał budulcowy wykorzystano kamienie pochodzące z podmurówki poniemieckiej szkoły, która spłonęła podczas działań wojennych. Jeszcze dzisiaj można zobaczyć z tyłu groty resztki fundamentów pozostałe po tym obiekcie. Pomysłodawcą budowli sakralnej był ś.p. ksiądz Adam Cichoń. Przy budowie pracowali wszyscy mieszkańcy a szczególnie byli w nią zaangażowani ówcześni uczniowie klasy VII szkoły podstawowej. Do dzisiaj starsi mieszkańcy wsi wspominają z dumą ten czas, gdy wspólne przedsięwzięcie zjednoczyło wszystkich repatriantów, którzy zasiedlili ten teren.

Karczma Przerwa funkcjonowała w latach 1720-1934.Na mapie z 1720r. jest zaznaczona jako oddzielna miejscowość.Nazwa Przerwa najprawdopodobniej pochodziła od dalekiego położenia od Tarchał Wielkich.Położenie dla jej właścicieli było bardzo dogodne,gdyż obok biegła droga,a dokładniej traktat drogowy Odolanów-Wielkopolski.Karczmę prowadzili Katarzyna i Aleksander Mieliccy i spełniała ważną rolę,ponieważ ludzie mogli nie tylko się tam spotykać,ale był to też punkt poczty.Prowadzona była do 1934roku przez Julię i Bronisława Mielickich.Po zamknięciu działalności przystosowano ją do celów mieszkalnych.Oryginalnym elementem karczmy była lampa zawieszona przy wejściu.Z czasem powieszono ją w altanie i stanowi ona zabytkową ozdobę.Do dnia dzisiejszego budynek zamieszkuje pani Cieślikowska[córka Mielickich]wraz z mężem.Znajduje się tam pokój z pięknymi meblami z czarnego dębu oraz okazały piec z nabrzeżnymi kaflami,prawdopodobnie z czasów istnienia karczmy.

Nasze miasteczko otoczone jest lasami i od wieków jego mieszkańcy zajmują się stolarką. Dla mnie ten krzyż jest wizytówką stolarzy z pasją i dowodem na to, jak piękne rzeczy mogą powstać z drewna, a tym samym, ile ważnych funkcji pełnią lasy.

"Na olchowym szlaku", to gra mająca na celu zapoznanie z rezerwatem "Torfowisko koło Grabowna" w gminie Twardogóra wraz z pytaniami dotyczącymi ochrony środowiska (szczególnie o śladzie węglowym).

Na moim zdjęciu przedstawiona jest replika pomnika jednego z lwów z Cmentarza Orląt we Lwowie. Monument powstał w Żmigrodzie w związku z jubileuszem 100. rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę, by upamiętnić mieszkańców Kresów Wschodnich, którzy po II wojnie światowej znaleźli w tym mieście swój nowy dom, a także bohaterów walk o niepodległą Polskę i żołnierzy 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK. Moim zdaniem jest to bardzo ważny obiekt dla mieszkańców Żmigrodu, którzy pochodzą ze Kresów Wschodnich, ale nie tylko. Jest położony przy ulicy Poznańskiej. Rzeźba stoi na Skwerze Niepodległości. Pomnik wywarł na mnie ogromne wrażenie: lew jest potężny i dumny, a wszystkie detale są bardzo dopracowane. Miejsce jest bardzo przyjemne, otoczenie jest schludne i zadbane, można usiąść na ławce i podziwiać monument. Cieszę się, że powstała taka rzeźba ponieważ uważam, że mieszkańcom była potrzebna pamiątka z małej ojczyzny. Jest to miejsce warte odwiedzenia.

Obiektem, który warto obejrzeć w południowej części Zespołu Pałacowo-Parkowego w Żmigrodzie jest zabytkowa oranżeria, która powstała w II połowie XVIII wieku. Została zbudowana przez Carla Langhansa – twórcę Bramy Brandenburskiej w Berlinie. Po wojnie, po zamurowaniu okien, służyła jako magazyn. W latach 70-80-tych była siedzibą przedsiębiorstwa melioracyjnego. Dawniej były tu hodowane róże i różne egzotyczne rośliny w doniczkach. Teraz niestety oranżeria popada w coraz większą ruinę. Mam nadzieję, że kiedyś zostanie odrestaurowana i będzie wyglądać tak pięknie, jak w latach swojej świetności.

Wybrałam ten obiekt, ponieważ znajduje się on niedaleko miejscowości, w której mieszkam. Często bywam tam z mamą podczas naszych wycieczek rowerowych. Zjadamy wtedy przepyszne lody rzemieślnicze, które są wykonane tylko i wyłącznie z naturalnych składników. Uwielbiam spacerować po drewnianych tarasach i ścieżkach wokół stawu, które prowadzą do mini Zoo, Rodzinnego Parku Przygód czy placu zabaw dla najmłodszych. Za-chęcam wszystkich do odwiedzenia tego malowniczego obiektu, gdzie można spotkać Czerwonego Kapturka i zobaczyć jak wyglądała dawna wioska i praca jej mieszkańców, a także zjeść pyszny obiad z rybami na talerzu.

Centralne miejsce w Twardogórze zajmuje Rynek, zabudowany zabytkowymi kamieniczkami w XVIII i XIX wieku. Jedna z nich oznaczona nr 20 wybudowana w latach 1850 – 1900, została wpisana do rejestru zabytków

Inscenizację pt. "Wycieczka rowerowa Grabka po Dolinie Baryczy."przedstawili uczniowie Dziennego Ośrodka Rehabilitacyjno-Wychowawczego w Miliczu . Zajęcia teatralne stanowiły dla naszych uczniów nie tylko wspaniałą rozrywkę ale w niesamowity sposób otworzyły przed dziećmi, które mają wiele ograniczeń i dysfunkcji wynikających z ich stanu zdrowia, nowe możliwości. Uczniowie przełamali swoje lęki, zwiększyli wiarę we własne możliwości, rozwineli wyobrażnę. Aktywny udział w przygotowaniu dekoracji pozwolił uczniom podczas wspólnej zabawy utrwalić wiadomości na temat otaczającej nas fauny i flory. Uczniowie jako członkowie społecznosci lokalnej, mieszkańcy regionu Doliny Baryczy poznali historię powstania ścieżki rowerowej,utrwalili nazwy strategicznych miejscowości, oraz przypisane do nich postacie, co miało na celu rozwijanie własnej tożsamości oraz przynależności do miejsca zamieszkania. W przedstawieniu zobaczyć możemy takie postacie jak: leśny duszek Grabek,karp Miluś, bóbr Odolan, bocian Przygodek, żabka Sośnia, żmija Gródka oraz konduktor.W postacie wcielili się kolejno: Marta, Julka, Michał, Adam, Otylka, Antoś oraz Karol. Realizacja przedstawienia była dla nas także okazją do wdrażania dzieci do korzystania z ośrodków i instytucji kultury, oraz kształtowania właściwego zachowania w miejscach tj.teatr, kino.

Przedstawienie opowiada o przygodach małej żabki mieszkającej nad Zalewem w Sośniach, która pragnie wyruszyć w wyprawę po okolicy i poznać inne ciekawe miejsca w Dolinie Baryczy,dlatego postanowiła zaufać staremu bocianowi z Przygodzic ryzykując własnym życiem. Celem przedstawienia jest poznawanie ciekawych miejsc w najbliższej okolicy; stwarzanie dzieciom możliwości wcielania się role i prezentowanie innym swoich umiejętności. W główne postacie Żabki (Nikola) Bociana (Jakub) i narratorów (Iza i Julka)wcieliły się dzieci z najstarszej grupy - Sówek, pozostałe role odegrały przedszkolaki z grup Motylków, Żabek i Biedronek. Scenariusz Bajki pt NIEZWYKŁA PRZYGODA MAŁEJ ŻABKI powstał na podstawie legend Doliny Baryczy i jest wyłącznego autorstwa nauczycielki przygotowującej przedstawienie.

Dolina Baryczy to kraina pełna uroku i odniesień do przeszłości, to ludzie tworzący historię i teraźniejszość tego miejsca, to przyroda określająca warunki życia i gospodarowania jej zasobami przez zamieszkałą tu społeczność. W ciągu wieków krajobraz i charakter regionu kształtował w Miliczu i jego okolicach znamienity ród arystokracji niemieckiej Maltzanowie. Rozwinęli oni na europejską skalę hodowlę ryb i założyli swoje gniazdo rodowe - będący perłą klasycyzmu pałac w Miliczu. Gra "Poznajemy tajemnice pałacu Maltzanów" jest propozycją gry edukacyjnej skierowanej do uczniów starszych klas szkoły podstawowej, uczniów szkół średnich oraz dorosłych chcących poznać interesujące fakty z historii największej atrakcji turystycznej Milicza. Po ukończeniu gry warto wybrać się na spacer po parku i zajrzeć na dziedziniec pałacu, w którym obecnie mieści się Technikum Leśne, szkoła kształcąca przyszłych leśników. Autorzy gry są uczniami tej szkoły .

Drogi turysto! zapraszamy Cię na ścieżkę, którą opracowaliśmy na terenie rezerwatu "Torfowisko koło Grabowna Wielkiego". Prawie 20 lat temu była utworzona tutaj ścieżka przyrodnicza. Niestety zachowały się tylko jej zniszczone fragmenty. Ponieważ bardzo lubimy to miejsce, postanowiliśmy stworzyć własne punkty. Rozmawialiśmy już na ten temat z Nadleśnictwem i Gminą. Dla nas to jest magiczne miejsce. Tutaj zaczniesz swą przygodę. Wyrusz z nami olchowym szlakiem!

Przedstawienie teatralne na podstawie tekstu E. Suchomskiej pt. „Legenda o Twardej Górze”, opowiadające historię pochodzenia nazwy miejscowości Twardogóra. Aktorami są uczniowie klas I-III. Dzięki przedstawieniu widz dowiaduje się nie tylko w jaki sposób miasto otrzymało swoją nazwę, ale również może poobserwować życie ludzi żyjących w malej osadzie nad Skorynią wiele wieków temu.

Ola jest przedstawicielką trzeciego pokolenia, związanego z Doliną Baryczy, a dokładnie z wsią Bartniki. Dzięki barwnym opowieściom babci i dziadka wie, jak kilkadziesiąt lat temu wyglądało życie mieszkańców jej rodzinnej miejscowości.

Wspomnienia babci Zdzisławy na temat życia w Kaszycach Milickich w czasach powojennych. Kategoria klas V-VII.

Wspomnienia twardogórskiej nauczycielki, która urodziła sie w Bogdaju.

Uczennica klasy 4 - Oliwia Miszczyk zaprojektowała ulotkę w kształcie ryby-karpia. Broszura wykonana została metodą kolażu, który podzielony został na 4 obszary. Ulotka zachęca do odwiedzenia gminy Sośnie, w Dolinie Baryczy.

Natalia Głąbicka, Goszczański Wiatr, klasa V SP Goszcz, I kategoria wiekowa. Miejsce. Fot. Natalia Głąbicka. Wiersz opowiada o rodzinnej miejscowości uczennicy.