Moje zdjęcie przedstawia krzyż, który znajduje się na cmentarzu komunalnym w Twardogórze. Został on wykonany w 1986 roku przez mojego pradziadka Teofila Potyrałę. Bardzo długo zajęło mu wystruganie go. Są na nim inicjały T.P. oraz rok wykonania. Było to bardzo odpowiedzialne zadanie, ponieważ nikt inny nie chciał się go podjąć. Z krzyżem związana jest pewna legenda. Podobno drzewo, z którego powstał krzyż posadził w podziękowaniu uratowany książe. Cieszę się, że mała część mojego miasteczka łączy się z historią mojej rodziny.

prace konkursowe w konkursie Tajemnica-Las-Przygoda

Kategoria wiekowa: seniorzy. Refleksyjna praca wspomnieniowa na temat twardogórskiego szkolnictwa wczoraj i dziś.

Aleja Lipowa w Grabownie Wielkim to piękny ekologiczny gest tutejszych mieszkańców ubiegłego wieku. Drzewa zostały posadzone przed drugą wojną światową. Świadczy o tym ich rosłość i grubość pnia. Po stronie lewej rosną 22 lipy, a po prawej jest ich 29. Na przestrzeni lat najbardziej chore były wycinane ze względu na bezpieczeństwo ludzi. Jednak nadal jest ich sporo. Po dziś dzień tworzą piękny lipowy tunel, który wiosną przybiera barwę zieloną, w lipcu wypełnia go piękna i słodka woń kwitnących lip, a jesienią widok zapiera dech w piersiach, bo liście w gęstych koronach drzew przebarwiają się zjawiskowo.

Torfowisko położone między Grabownem Wielkim a Twardogórą uznane zostało w 1980 r. za rezerwat przyrody. Ma ono powierzchnię 4,22 ha. Pierwotnie większość tego terenu zajmowały ekosystemy bagienne i torfowiskowe, które są obecnie w zaniku. Zadaniem rezerwatu jest ochrona zbiorowisk roślinnych występujących na torfowiskach śródleśnych. Wśród 118 gatunków roślin występujących na torfowisku stwierdzono 5 gatunków prawnie chronionych. Są to m.in.: gwiazdnica bagienna, kalina koralowa i widłak jałowcowaty Zadaniem jego jest ochrona zbiorowisk roślinnych występujących na torfowiskach śródleśnych. Godne uwagi są też płazy: ropucha zwyczajna i żaba trawna.

W gminie Przygodzice znanych jest kilka skupisk (ugrupowań) starych dębów szypułkowych. Za najliczniejsze uważa się „Dęby Antonińskie”. Można je zobaczyć w rezerwacie „Wydymacz”, w parku przypałacowym czy przyległych lasach. Ja wybrałam pomnik, który jest ich sąsiadem a rośnie przy ulicy Dębowej w Antoninie. Przykuł on moją uwagę oczywiście ogromnymi rozmiarami ale zaciekawiło mnie to, że rośnie obok domów. Mój Quercus Robur choć mało rozpoznawalny to jest pomnikiem przyrody bo otrzymał swój medal w postaci oznaczenia, na którym widnieje wizerunek bielika oraz napis pomnik przyrody na zielonym tle. Polecam go odwiedzić podczas wycieczek rowerowych, bo należy do słynnych dębów jak te w Rogalinie. Robi duuuuuuże wrażenie.

Rezerwat „Stawy Milickie” – Kompleks Radziądz to obszar z wieloma egzemplarzami pomnikowych buków, dębów i sosen oraz licznym ptactwem wodno-błotnym.

Dąb Henryk - jest to ponad 300 letni dąb rosnący na północ od Twardogóry za wsią Wesółka.

Powyższe zdjęcie prezentuje jeden z głazów narzutowych w Goli Wielkiej.

Powyższa fotografia przedstawia Rezerwat przyrody Torfowisko koło Grabowna

Rezerwat „Olszyny Niezgodzkie” to ciche i piękne miejsce z naturalnymi obszarami bagiennymi oraz wieloma ciekawymi drzewami i ptactwem lęgowym.

Chłodnia w Cieszkowie niegdyś była spiżarnią, w której przechowywano żywność. Dziś stanowi jedno z największych zimowych schronień nietoperzy na terenie Dolnego Śląska.

Dąb Jan w Możdzanowie Gmina Sośnie Warto zobaczyć niezwykłe drzewo - Dąb Jan, ponieważ jest jednym z najstarszych dębów w nadleśnictwie i całej Dolinie Baryczy. Jego rozłożysta korona i ogromny pień robią wielkie wrażenie. W 2002 roku Dąb Jan zajął 4 miejsce w konkursie na najgrubsze drzewo Lasów Państwowych w Polsce. Według legendy został nazwany na cześć Jana III Sobieskiego rzekomo spoczywającego w miejscu, w którym jest dąb.

Praca zawiera opis wielu świąt dorocznych praktykowanych przez mieszkańców Czarnegolasu np. Koczora, Andrzejek oraz świąt zebranych wokół Wielkanocy i Bożego Narodzenia.

Grupa wiekowa: Przedszkole "Żabia Hrabina" to przedstawienie teatralne w wykonaniu dzieci 4 i 5 letnich z oddziału przedszkolnego przy szkole Szkole Podstawowej we Wróblińcu. Scenariusz na podstawie legendy ze zbioru "Grabkowe bajanie z Doliny Baryczy" B.Hałubka napisała pani Anna Kaczor. Operator kamery i monter filmu pani Karolina Gersimiuk. Teatrzyk opowiada o bardzo złej i skąpej hrabinie Elizie, która nienawidziła żab.Spotkała ją zasłużona kara, gdyż została zamieniona w ropuchę. Podczas realizacji projektu dzieci miały okazję poznać lepiej najbliższą okolicę. Rozbudowały również zainteresowania otaczającym środowiskiem.

Uczniowie inscenizują legendę z Granowca "Wrota Piekieł", układają puzle z Doliny Baryczy i opowiadają z pacynkami legendy z Doliny Baryczy.

Opis dzieciństwa i młodości Kazimiery Olszańskiej w miejscowości Garki. Wpływ Doliny Baryczy na dalsze życiowe wybory bohaterki wspomnień.

Celem pracy jest promocja walorów przyrodniczych i historycznych Gminy Sośnie. Masz dość rutyny i ciężkiej pracy? Szukasz dobrego miejsca, aby wypocząć i zregenerować siły? Znajdziesz je w Gminie Sośnie położonej na terenie Doliny Baryczy! Przybądź tu i zachwyć się pięknem przyrody, szumem drzew i śpiewem ptaków! Kategoria zasobu-gimnazjum.