Szkolnictwo w Dolinie Baryczy w czasach młodości naszych babć/dziadków i współcześnie (dla uczniów)- praca konkursowa

Szkolnictwo w Dolinie Baryczy w czasach młodości naszych babć/dziadków i współcześnie (dla uczniów) - praca konkursowa.

Jest to opowiadanie, którego akcja rozgrywa się we współczesnej szkole. Bohaterka to dziewczynka, która przez swoje roztargnienie zapomniała o pracy klasowej. Dalszy bieg wydarzeń sprawia, że wspomina ona czasy szkoły, o której opowiadała jej babcia, oraz dzieli się tymi wspomnieniami ze swoją koleżanką. Razem porównują one szkołę kiedyś i dzisiaj.

Autorka interesuje się formą sztuki wizualnej „Manga” ,dlatego pracę wykonała właśnie w tej formie. Łączy ona dwa światy - japońskiego komiksu i problematyki zanieczyszczonego świata. Tematyka jest również bliska autorce, ponieważ nawiązuje do miejsca gdzie mieszka oraz dotyka spraw które dotyczą każdego z nas – czyste środowisko. W dzisiejszych czasach temat zanieczyszczeń środowiska jest poważnym problemem, dlatego autorka postanowiła przybliżyć ją uczniom z naszego rejonu. Komiks przedstawia jak wynalazki i ingerencja człowieka wpływa na środowisko. W pracy zobrazowane są różnice pomiędzy przeszłością a teraźniejszością. Zwrócono uwagę na problem zanieczyszczenia powietrza, palenia śmieci, wycinania lasów czy przetwarzania odpadów komunalnych w nie ekologiczny sposób. Komiks oparty jest na legendzie pt. „Głaz myśliwego”. Opowiada ona historię owego głazu, który znajduje się niedaleko wsi Police. Praca nawiązuje również do historii powstania „Fundacji Krośnickiej” oraz wprowadzeni

Celem naszej pracy jest zachęcanie oglądających do podjęcia czynności zapobiegających zmianom klimatu. W ten sposób chciałyśmy przybliżyć trudny, ale jak ważny temat - problem, z jakim zmaga się każdy z nas, społeczeństwa, ludzkość. Pamiętajcie – najważniejsza jest świadomość.

W naszym filmie chciałybyśmy zwrócić szczególną uwagę na to, jak ważna jest pomoc ludziom w poznaniu podstawowych zasad dbania o naszą planetę Ziemię, jak również ukazać reguły ekologii i zapobiegania zanieczyszczeniom powietrza. Projekt jest adresowany do nastolatków, toteż znajdują się tam treści adekwatne do możliwości osób z tej kategorii wiekowej.

Wybrałem ten temat ponieważ dużo słyszałem o zanieczyszczonym powietrzu. W porze zimowej w moim mieście czuć smog i widać dymy z kominów. Wiem, że w okolicy jest dużo pól i łąk, pomyślałem czy można wykorzystać je na postawienie farmy słonecznej.

Opowiadanie jest jest realizacją zadania konkursowego "Święta doroczne w Dolinie Baryczy...".

Ciepły opis rodzinnych Świąt Bożego Narodzenia.

Praca zawiera wywiad z seniorem rodu Ryszardem Dymałą. Pan Ryszard ma 80 lat, z zamiłowania jest rolnikiem a z wykształcenia pracownikiem kolei. Od urodzenia mieszka w Tarchałach Wielkich w gminie Odolanów. Jego żona, Jadwiga, z którą od 62 lat jest w związku małżeńskim, to rodowita Tarchalanka, Państwo Dymała mają 4 dzieci, 3 wnucząt i 3 prawnucząt. Wywiad zawiera informacje na temat zwyczajów wielkanocnych w latach młodości i dzieciństwa pana Ryszarda

Wywiad z dziadkiem Adamem o tradycjach w Drogoszowicach.

III kategoria wiekowa, Celem pracy jest ukazanie roli tradycji świątecznej w rodzinie. Autorka pisząc o swojej babci przypomina dawne zwyczaje świąteczne. Babcia porównuje je z czasami współczesnymi. Uważa, że kultywowanie tradycji jest bardzo ważne w życiu rodziny i całego społeczeństwa.

Jednym z ciekawszych obiektów w Grabownie Wielkim jest grota Matki Bożej z Lourdes. Znajduje się ona przed kościołem parafialnym pw. Matki Bożej Częstochowskiej. Zbudowana została na początku lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku. Jako materiał budulcowy wykorzystano kamienie pochodzące z podmurówki poniemieckiej szkoły, która spłonęła podczas działań wojennych. Jeszcze dzisiaj można zobaczyć z tyłu groty resztki fundamentów pozostałe po tym obiekcie. Pomysłodawcą budowli sakralnej był ś.p. ksiądz Adam Cichoń. Przy budowie pracowali wszyscy mieszkańcy a szczególnie byli w nią zaangażowani ówcześni uczniowie klasy VII szkoły podstawowej. Do dzisiaj starsi mieszkańcy wsi wspominają z dumą ten czas, gdy wspólne przedsięwzięcie zjednoczyło wszystkich repatriantów, którzy zasiedlili ten teren.

Karczma Przerwa funkcjonowała w latach 1720-1934.Na mapie z 1720r. jest zaznaczona jako oddzielna miejscowość.Nazwa Przerwa najprawdopodobniej pochodziła od dalekiego położenia od Tarchał Wielkich.Położenie dla jej właścicieli było bardzo dogodne,gdyż obok biegła droga,a dokładniej traktat drogowy Odolanów-Wielkopolski.Karczmę prowadzili Katarzyna i Aleksander Mieliccy i spełniała ważną rolę,ponieważ ludzie mogli nie tylko się tam spotykać,ale był to też punkt poczty.Prowadzona była do 1934roku przez Julię i Bronisława Mielickich.Po zamknięciu działalności przystosowano ją do celów mieszkalnych.Oryginalnym elementem karczmy była lampa zawieszona przy wejściu.Z czasem powieszono ją w altanie i stanowi ona zabytkową ozdobę.Do dnia dzisiejszego budynek zamieszkuje pani Cieślikowska[córka Mielickich]wraz z mężem.Znajduje się tam pokój z pięknymi meblami z czarnego dębu oraz okazały piec z nabrzeżnymi kaflami,prawdopodobnie z czasów istnienia karczmy.

Nasze miasteczko otoczone jest lasami i od wieków jego mieszkańcy zajmują się stolarką. Dla mnie ten krzyż jest wizytówką stolarzy z pasją i dowodem na to, jak piękne rzeczy mogą powstać z drewna, a tym samym, ile ważnych funkcji pełnią lasy.

"Na olchowym szlaku", to gra mająca na celu zapoznanie z rezerwatem "Torfowisko koło Grabowna" w gminie Twardogóra wraz z pytaniami dotyczącymi ochrony środowiska (szczególnie o śladzie węglowym).

Na moim zdjęciu przedstawiona jest replika pomnika jednego z lwów z Cmentarza Orląt we Lwowie. Monument powstał w Żmigrodzie w związku z jubileuszem 100. rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę, by upamiętnić mieszkańców Kresów Wschodnich, którzy po II wojnie światowej znaleźli w tym mieście swój nowy dom, a także bohaterów walk o niepodległą Polskę i żołnierzy 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK. Moim zdaniem jest to bardzo ważny obiekt dla mieszkańców Żmigrodu, którzy pochodzą ze Kresów Wschodnich, ale nie tylko. Jest położony przy ulicy Poznańskiej. Rzeźba stoi na Skwerze Niepodległości. Pomnik wywarł na mnie ogromne wrażenie: lew jest potężny i dumny, a wszystkie detale są bardzo dopracowane. Miejsce jest bardzo przyjemne, otoczenie jest schludne i zadbane, można usiąść na ławce i podziwiać monument. Cieszę się, że powstała taka rzeźba ponieważ uważam, że mieszkańcom była potrzebna pamiątka z małej ojczyzny. Jest to miejsce warte odwiedzenia.

Obiektem, który warto obejrzeć w południowej części Zespołu Pałacowo-Parkowego w Żmigrodzie jest zabytkowa oranżeria, która powstała w II połowie XVIII wieku. Została zbudowana przez Carla Langhansa – twórcę Bramy Brandenburskiej w Berlinie. Po wojnie, po zamurowaniu okien, służyła jako magazyn. W latach 70-80-tych była siedzibą przedsiębiorstwa melioracyjnego. Dawniej były tu hodowane róże i różne egzotyczne rośliny w doniczkach. Teraz niestety oranżeria popada w coraz większą ruinę. Mam nadzieję, że kiedyś zostanie odrestaurowana i będzie wyglądać tak pięknie, jak w latach swojej świetności.