Zdjęcie przedstawia nagrobek upamiętniający miejsce śmierci Piotra Kartawika (ur. 25 czerwca 1918 w Sołach, zm. 16 lutego 1969 na terenie gminy Twardogóra). Był to pułkownik Wojska Polskiego, kynolog, hodowca psów. W 1959 roku rozpoczęła się jego działalność związana z kynologią. Został przewodniczącym dolnośląskiej Komisji Hodowli i Tresury Psa Myśliwskiego, w Naczelnej Radzie Łowieckiej został członkiem takiej komisji. W 1959 roku sprowadził dwie suki (Czitę i Zorkę) oraz psa (Burzana), które stały się podstawą założonej przez niego hodowli psów myśliwskich. Poprzez wieloletnią selekcję doprowadził w 1966 roku do zatwierdzenia wzorca ogara polskiego przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI). Zginął 16 lutego 1969 roku podczas polowania. Za przyczynę śmierci uznano niesprawność broni, która doprowadziła do jego samopostrzelenia.

Wybrałam tablicę pamiątkową i pomnik ze względu na osobę Fryderyka Chopina. Jest on jednym z najwybitniejszych Polaków i cieszy mnie fakt, że przebywał akurat w miejscowości w której mieszkam. Zachęcam do odwiedzenia Antonina i Pałacu Radziwiłłów- tutaj wciąż słychać muzykę Chopina.

Pomnik w Żmigrodzie, który upamiętnia 100-lecie odzyskania niepodległości przez Polskę.

Zdjęcie przedstawia pomnik na terenie gminy Twardogóra w Olszówce ku pamięci ważnego dla Polski wydarzenia, czyli odzyskania niepodległości. Powstał w 100-lecie odzyskania przez Polskę niepodległości w listopadzie 2018 roku i został ufundowany przez mieszkańców Olszówki, Trzech Chałup oraz Goli Małej. Oddaje on również cześć bohaterom, którzy znacznie przyczynili się w naszej historii abyśmy mogli żyć w wolnej ojczyźnie. Jestem dumna, że moja gmina upamiętnia tak ważne historycznie wydarzenia.

ŚP Jan Kulig był nauczycielem fizyki w gminie Twardogóra, ale i zarazem udzielał się w Radzie Gminy.

Moje zdjęcie przedstawia krzyż, który znajduje się na cmentarzu komunalnym w Twardogórze. Został on wykonany w 1986 roku przez mojego pradziadka Teofila Potyrałę. Bardzo długo zajęło mu wystruganie go. Są na nim inicjały T.P. oraz rok wykonania. Było to bardzo odpowiedzialne zadanie, ponieważ nikt inny nie chciał się go podjąć. Z krzyżem związana jest pewna legenda. Podobno drzewo, z którego powstał krzyż posadził w podziękowaniu uratowany książe. Cieszę się, że mała część mojego miasteczka łączy się z historią mojej rodziny.

prace konkursowe w konkursie Tajemnica-Las-Przygoda

Kategoria wiekowa: seniorzy. Refleksyjna praca wspomnieniowa na temat twardogórskiego szkolnictwa wczoraj i dziś.

Aleja Lipowa w Grabownie Wielkim to piękny ekologiczny gest tutejszych mieszkańców ubiegłego wieku. Drzewa zostały posadzone przed drugą wojną światową. Świadczy o tym ich rosłość i grubość pnia. Po stronie lewej rosną 22 lipy, a po prawej jest ich 29. Na przestrzeni lat najbardziej chore były wycinane ze względu na bezpieczeństwo ludzi. Jednak nadal jest ich sporo. Po dziś dzień tworzą piękny lipowy tunel, który wiosną przybiera barwę zieloną, w lipcu wypełnia go piękna i słodka woń kwitnących lip, a jesienią widok zapiera dech w piersiach, bo liście w gęstych koronach drzew przebarwiają się zjawiskowo.

Torfowisko położone między Grabownem Wielkim a Twardogórą uznane zostało w 1980 r. za rezerwat przyrody. Ma ono powierzchnię 4,22 ha. Pierwotnie większość tego terenu zajmowały ekosystemy bagienne i torfowiskowe, które są obecnie w zaniku. Zadaniem rezerwatu jest ochrona zbiorowisk roślinnych występujących na torfowiskach śródleśnych. Wśród 118 gatunków roślin występujących na torfowisku stwierdzono 5 gatunków prawnie chronionych. Są to m.in.: gwiazdnica bagienna, kalina koralowa i widłak jałowcowaty Zadaniem jego jest ochrona zbiorowisk roślinnych występujących na torfowiskach śródleśnych. Godne uwagi są też płazy: ropucha zwyczajna i żaba trawna.

W gminie Przygodzice znanych jest kilka skupisk (ugrupowań) starych dębów szypułkowych. Za najliczniejsze uważa się „Dęby Antonińskie”. Można je zobaczyć w rezerwacie „Wydymacz”, w parku przypałacowym czy przyległych lasach. Ja wybrałam pomnik, który jest ich sąsiadem a rośnie przy ulicy Dębowej w Antoninie. Przykuł on moją uwagę oczywiście ogromnymi rozmiarami ale zaciekawiło mnie to, że rośnie obok domów. Mój Quercus Robur choć mało rozpoznawalny to jest pomnikiem przyrody bo otrzymał swój medal w postaci oznaczenia, na którym widnieje wizerunek bielika oraz napis pomnik przyrody na zielonym tle. Polecam go odwiedzić podczas wycieczek rowerowych, bo należy do słynnych dębów jak te w Rogalinie. Robi duuuuuuże wrażenie.

Rezerwat „Stawy Milickie” – Kompleks Radziądz to obszar z wieloma egzemplarzami pomnikowych buków, dębów i sosen oraz licznym ptactwem wodno-błotnym.

Dąb Henryk - jest to ponad 300 letni dąb rosnący na północ od Twardogóry za wsią Wesółka.

Powyższe zdjęcie prezentuje jeden z głazów narzutowych w Goli Wielkiej.

Powyższa fotografia przedstawia Rezerwat przyrody Torfowisko koło Grabowna

Rezerwat „Olszyny Niezgodzkie” to ciche i piękne miejsce z naturalnymi obszarami bagiennymi oraz wieloma ciekawymi drzewami i ptactwem lęgowym.

Chłodnia w Cieszkowie niegdyś była spiżarnią, w której przechowywano żywność. Dziś stanowi jedno z największych zimowych schronień nietoperzy na terenie Dolnego Śląska.

Dąb Jan w Możdzanowie Gmina Sośnie Warto zobaczyć niezwykłe drzewo - Dąb Jan, ponieważ jest jednym z najstarszych dębów w nadleśnictwie i całej Dolinie Baryczy. Jego rozłożysta korona i ogromny pień robią wielkie wrażenie. W 2002 roku Dąb Jan zajął 4 miejsce w konkursie na najgrubsze drzewo Lasów Państwowych w Polsce. Według legendy został nazwany na cześć Jana III Sobieskiego rzekomo spoczywającego w miejscu, w którym jest dąb.